อีแพรดคอขาว

นกตะวัน

ในขณะที่ผมกำลังมองดูต้นไม้ที่ขึ้นอยู่รอบๆด่านสอง หลายคนยังคงใจจดใจจ่อรอเจ้าปีกแพรสีเขียวตัวนั้น เผื่อมันจะบินออกมาเกาะเด่นๆให้เห็นอีกสักครั้ง แม้ว่าจะไม่มีความหวังเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย ในระหว่างนั้นผมฆ่าเวลาด้วยการมองตากล้องสมัครเล่น 2-3 คนที่ย่องเข้าไปใกล้สายไฟฟ้าเตี้ยๆริมถนนเพื่อถ่ายภาพ นกอีแพรดคอขาว (White-throated Fantail) ตัวหนึ่งซึ่งกระโดดไปกระโดดมาอยู่บนสายไฟฟ้าเส้นนั้น ทำตัวเป็นนายแบบที่ดี
เจ้าอีแพรดคอขาวพราวเสน่ห์			
กระโดดเท่เปลี่ยนท่าหน้าไปหลัง
แล้วหันมาท่าทางพลางระวัง			
แผ่หางตั้งดั่งพัดสะบัดไป
ขนสีคล้ำดำเขม่าเฝ้ามองอยู่			
คอสวยหรูสีขาวสกาวใส
ยามหันหน้ามามองจ้องดูไป			
เห็นคิ้วใสสั้นขาวราวเหนือตา		
ทำตัวเชื่องเยื้องย่างวางท่าไว้			
แกว่งสายไฟโยกสั่นยามหันหา
คล้ายทรงตัวยั่วใครให้ถ่ายมา		
ดูเข้าท่าทุกย่างไม่ห่างไกล
ครั้นตากล้องส่องเกร็งเล็งมาสู่		
เหมือนนกรู้มันนิ่งอิงสายไหว
พลันโยกตัวรัวสั่นในทันใด			
ดั่งแกว่งไกวชิงช้าเข้าท่าจริง
ใครที่เดินทางมาดูนกที่ด่านสองและต้องการถ่ายภาพนกเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย มักไม่ค่อยผิดหวัง ถ้าหากเดินทางมาในช่วงนี้ เพราะในเวลาเช้านกค่อนข้างชุกชุมจริงๆ และหลายชนิดค่อนข้างเชื่องด้วย  โดยเฉพาะอย่างยิ่งนกอีแพรดคอขาวซึ่งชอบเกาะโชว์ตัวนานๆอยู่บนสายไฟฟ้าเตี้ยๆ พร้อมทั้งแผ่ขนหางออกเป็นรูปพัดด้วย เราจะเห็นมันเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเอียงไปทางซ้าย เดี๋ยวเอียงไปทางขวา หรือกลับหน้าไปหลัง เอาแน่นอนไม่ได้
ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 37
2 สิงหาคม 2547