ช้าส้าน

นกตะวัน

อีกฟากหนึ่งของถนนเป็นสันเขาที่เนืองแน่นไปด้วยพรรณไม้ป่า ผมมองผ่านเลยไปโดยมิได้ให้ความสนใจต้นไหนเป็นพิเศษ แต่หลายต้นที่ขึ้นอยู่ชิดถนนกำลังออกดอกจึงเรียกร้องความสนใจจากผม คาดว่ามีอยู่ 2 ชนิด ชนิดหนึ่งมีดอกเล็กๆสีขาวซึ่งเกาะกลุ่มเป็นช่อ สอบถามเจ้าหน้าที่ที่ด่านแล้วไม่มีใครรู้จักว่าต้นอะไร แต่อีกชนิดหนึ่ง มีอยู่ 3 หรือ 4 ต้น ลำต้นสูงใหญ่กว่า กำลังออกดอกสีชมพูบานอยู่เต็มต้น เจ้าหน้าที่ที่ด่านเรียกว่าต้น ช้าส้าน
มองต้นไม้ใกล้ถนนให้สนใจ			
พุ่มแผ่ใหญ่ยื่นกิ่งขึ้นพิงเขา
ใบหนาแน่นแผ่นใหญ่เขียวไม่เบา		
ขอบหยักเข้าค่อนถี่ซี่ชิดกัน
ดอกแลเด่นเห็นได้แม้ไกลหน่อย		
สวยไม่น้อยเนียนชมพูชูไม่หวั่น
ดูคล้ายถ้วยด้วยกลีบลีบติดนั้น		
ดั่งวสันต์เสกให้ดอกไม้บาน
ยามวิหคนกป่าบินมาสู่			
เกาะกิ่งลู่เอนราบนาบสนาน		
ด้วยสายฝนหล่นใส่ให้เบิกบาน		
สุดกล่าวขานเอ่ยคำพร่ำพรรณนา	
แต่ชื่อแปลกแหวกไปให้ฉงน		
เมื่อยินคนเรียกขานช้าส้านหนา
กลัวฟังผิดติดใจในที่มา		
เที่ยวสืบหาแห่งไหนแต่ไม่เจอ	
ช้าส้าน (Saurauia napaulensis) เป็นพรรณไม้ในวงศ์ Saurauiaceae ลำต้นสูงถึง 6 เมตร พบไม่บ่อยนักในป่าดิบเขา ใบใหญ่ยาวปลายแหลม และโค้งงอเข้า ขอบใบหยักเป็นซี่ถี่ยิบ ออกหนาแน่นเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกเล็กมีเส้นผ่าศูนย์กลางราว 1 ซม. แต่อยู่ชิดกันเป็นกลุ่ม 3-15 ดอกบนช่อเดียวกัน ก้านช่อยาว ในเวลาที่มีดอกสีชมพูบานสะพรั่งเต็มต้นซึ่งอยู่ในช่วงฤดูฝนจึงเป็นภาพที่น่าดูมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่มีนกบินเข้าบินออกอยู่เสมอ 
ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 36
2 สิงหาคม 2547