ต้นน้ำ

นกตะวัน

เราทยอยเดินกันมาเรื่อยๆตามสะพานไม้จนกระทั่งมาถึงทางแยกขวา ซึ่งมีที่นั่งพักอยู่ทั้งสองข้างทางแยก และทำเป็นขั้นบันไดเวียนลงไปยัง ศาลเจ้ากรมเกียรติ ในหุบเบื้องล่าง นักท่องเที่ยวหลายคนก้าวขึ้นมาตามขั้นบันไดจนมาถึงทางแยก เราหลีกทางให้เขาเลี้ยวขวาเดินไปตามสะพานไม้เพื่อเดินวนไปยังทางออก เราเดินตามนักท่องเที่ยวไปช้าๆ แลเห็นสายน้ำเล็กๆที่ไหลรินมาจากอ่างกา ซึ่งเป็นต้นน้ำของน้ำแม่กลางที่ไหลลงไปรวมกับลำน้ำแม่ปิง
สายน้ำใสไหลเอื่อยเฉื่อยนักหนา			
หลั่งรินมามากล้นพ้นขอบแอ่ง
เกิดลำธารซ่านไหลไม่เคยแล้ง			
ต้นน้ำแห่งแม่กลางหว่างยอดดอย
ด้วยสายฝนหล่นสาดรดราดผา			
ยามเมฆาปกคลุมห่อหุ้มบ่อย
อ่างการับซับน้ำฉ่ำไม่น้อย				
น้ำจึงค่อยคลุกเคล้าเข้ากับดิน	
ครั้นมากท้นล้นหลั่งสะพรั่งใส			
รินรดใส่สู่ธารผ่านเซาะหิน	
ร่องค่อยกว้างถ่างไปน้ำไหลริน			
มิจบสิ้นสร้างน้ำฉ่ำเรื่อยไป
โปรดช่วยกันขยันรักษ์พิทักษ์ป่า			
เพื่อฝนมามีน้ำเย็นฉ่ำใส
สร้างต้นน้ำลำธารไหลพ่านไกล			
แม่น้ำใหญ่ยังอยู่คู่ฟ้าดิน
เราเดินตามกันมาเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวซ้ายเดินดูนกสองข้างสะพานไม้ แลเห็นแต่นกชนิดเดิมที่พึ่งเห็นเมื่อตระกี้นี้ แล้วต่างมาหยุดยืนอยู่ใกล้ๆกันตรงใกล้จะถึงทางออกเพื่อพักเหนื่อยและพูดคุย ในไม่ช้าจึงขึ้นจากอ่างกา ออกไปเดินดูนกตามริมถนน บางคนหาทำเลถ่ายรูปบนเนินหน้าโรงครัวและอาคารแสดงนิทรรศการ แต่บางคนเดินไปตามสะพานไม้ไปยังพระสถูป ตรงจุดที่สูงที่สุดของดอยอินทนนท์ หลังจากนั้นจึงเดินทางลงจากยอดดอย
ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 28
1 สิงหาคม 2547