ผ้าขี้ริ้ว ผืนนี้ ฉันจำได้ ครั้งเยาว์วัย..สวมใส่ เป็นตัวโปรด ใส่แล้วใส่อีก..เป็นตัวนำโชค สีฟ้าถูกโฉลก กับตัวฉันมากมาย เล่นหมากเก็บชนะ..ก็ตัวนี้ กระโดดยางแต่ละที..สีฟ้าสดใส เพราะเสื้อตัวนี้แหล่ะ.ฉันจึงขี่จักรยานได้บานตะไท เป็นตัวกำลังใจ..ที่ติดตามฉัน ไปในทุกวัน อีกหลายปีต่อมา... เสื้อตัวสีฟ้า..เริ่มหมดสีสัน ครั้นจะใส่..ตัวฉันก็ใหญ่ขึ้นทุกวัน แต่ก็ไม่ยอมให้มัน..มีใครอื่นมาครอบครอง ฟ้าเริ่มไม่ฟ้า..เนื้อผ้าเริ่มสึก ฉันมานั่งนึก..สีมันเปลี่ยนเป็นหมอง ถึงตอนนี้..จะกลายเป็นผ้าขี้ริ้ว..ไร้คุณค่าแก่การจับจอง แต่มันยังคงเป็น..ผ้าขี้ริ้วห่อทอง.. ที่มีอดีตน่าจดจำ (สำหรับใครบางคน)
22 สิงหาคม 2547 22:39 น. - comment id 314942
น่ารักดีค่ะ.. ชอบชอบชอบมากค่ะ.. ของกี้เป็นหมอนน่ะ...หมอนข้าง.. แต่ตอนนี้มันไม่อยู่แล้ว.. แม่เอาไปทิ้งแล้วอ่ะ..เศร้า...
22 สิงหาคม 2547 23:07 น. - comment id 314963
keekie*** เหอๆ.หมอนข้างซ่าก็มีเหมือนกัน..เดะๆจะชอบมาก จนมันไม่น่ากอดได้ลงแล้ว..แม่เลยทิ้งไปเช่นกันอ่า..คิดถึงหมอนปลาจัง..เฮ่อ... ขอบคุณนะเจ้าคะที่เข้ามาเยี่ยมชม..
23 สิงหาคม 2547 08:21 น. - comment id 315048
_มาเยี่ยมครับผม...บทกลอนไพเราะมากนะครับ
23 สิงหาคม 2547 10:47 น. - comment id 315100
สื่อออกมาจากใจได้งามมากครับ ของบางอย่าง.มันอาจจะด้อยค่าสำ หรับบางคน แต่มันก็ยังคงมีความ หมายสำหรับบางคนให้ระลึงถึงมัน ๚ะ๛ size>
23 สิงหาคม 2547 11:57 น. - comment id 315136
พู่กันของหูกวาง*** ซ่าไม่ได้ป่วยนี่นา..มาเยี่ยมทำไม..ว่าแต่เยี่ยมทั้งที กระเช้าผลไม้ก็ไม่เห็นมีมาเล้ย....อิอิ โรเบิร์ตฯ*** เหอๆ..ฟังคุณชมทีไร ตัวลอยเคว้งทุกที..ขอบคุณมากนะเจ้าคะ ที่แวะมาชมกัน..
23 สิงหาคม 2547 12:30 น. - comment id 315184
ขอแนะนำให้ตัดตรงดีๆมาเย็บต่อกันเป็นกระเป๋าใส่ของแทนทำผ้าขี้ริ้วนะคะ
23 สิงหาคม 2547 15:27 น. - comment id 315295
น่ารักจังครับน้องซ่า ผ้าขี้ริ้วผืนนี้ มีค่ากว่ามากนะ ขายเท่าไหร่ครับน้องซ่า หรือหั้ยฟรีครับ อิ_อิ แวะมาหั้ยกำลังใจน้องซ่านะครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
23 สิงหาคม 2547 20:04 น. - comment id 315400
iki*** แหะๆ จะบอกไงดีน๊า..แบ่บว่า..เยินสุดจะบรรยายแล้วล่ะเจ้าค่ะ... เมกกะ*** อ่า พี่เมกคิดจะขอซื้อผ้าขี้ริ้วห่อทองของซ่าหรอ..เด่วนะ..ราคาทองรูปพรรณช่วงนี้บาทละ 8100 เน่นา..อือๆๆ ได้ๆๆ ขายให้เท่านี้แหล่ะ..อิอิ..คิดจะเอาอยู่ป่าวเนี้ย..
23 สิงหาคม 2547 23:27 น. - comment id 315591
คิดถึงพี่ซ่าส์ฮับ.. ^_^
24 สิงหาคม 2547 15:36 น. - comment id 316002
ความหมายดีจังเลย
24 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 316057
รักคุณคับ*** คิดถึงก็มาหาดิคุณน้อง...แหม หายหน้าไปซะนานเชียวนะเจ้าคะ...คิดถึงเช่นกันเน้ออ... ข้าวปล้อง*** ขอบคุณมากจ้า ที่มาเยี่ยมกลอนซ่า..ดีใจจัง..
25 สิงหาคม 2547 22:24 น. - comment id 316776
ผ้าขี้ริ้วยังมีค่าต่อความทรงจำเสมอ แต่คนขี้เหร่ จะมีใครเล่าเออมองเห็นราคา แวะมาทักครับ
27 สิงหาคม 2547 11:01 น. - comment id 317496
ยังกก หมอนข้างอยู่เหรอตัวเอง อิอิ โตแล้วนะฮะ
28 สิงหาคม 2547 11:47 น. - comment id 318035
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์*** คนทุกคนล้วนมีคุณค่าด้วยกันทั้งสิ้นแหละเจ้าคะ..คนขี้เหร่ก็เป็นคน..ทำไมจะมองเห็นค่าไม่ได้เล่า... *** ก็ยังไม่มีคนให้กอดนี่นา..ต้องใช้หมอนไปก่อนเดะ..อิอิ
30 สิงหาคม 2547 16:01 น. - comment id 319334
กอดตัวเองจะดีกว่ามั้ย น่าจะอุ่นกว่านะ แต่เสียอย่างเดียวกอดตัวเองนานๆแล้วมันเมื่อยแขน
2 กันยายน 2547 21:17 น. - comment id 322269
**** กอดตัวเองบ่อยแล้ว เวลาร้องไห้เสียใจ..อยากมีคนอื่นให้กอดบ้าง..เผื่อมันจะทำให้กำลังใจเราดีขึ้นกว่าทีเป็นอยู่ก็ได้นะ..