เชษฐาชิงยิงตรงลงจากห้าง เสือโคร่งกร่างไอ้กุดทรุดฮวบหน่อย กระสุนฝังยังตะโพกโยกไม่น้อย พยัคฆ์ถอยทิ้งห่างขาถ่างไป แล้วอีกนัดซัดไปในฉับพลัน ความเร็วนั้นเหนือสมิงชิงเคลื่อนไหว ถูกอีกครั้งหวังปลิดชีวิตไว โลหิตไหลเรี่ยราดสาดเป็นทาง ครั้นจะตามยามนี้มีคำสั่ง ให้ทนนั่งนิ่งเงียบเชียบไม่ห่าง จนรพินทร์ยินเสียงดังเปรี้ยงคว้าง มาถึงห้างเห็นรอยพลอยโล่งใจ เสือร้ายพบจุดจบแน่แม่นแท้ยิ่ง ช่างแน่จริงแงซายอุบายใส ล่อให้มันถลันมาหาทันใด รพินทร์ไกลไอ้กุดเข้าถูกเฝ้ายิง เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 1 บท 10 20 สิงหาคม 2547
นกตะวัน 20 ส.ค. 2547 19:54 น. - ID 59353 
523
3
0
20 สิงหาคม 2547 21:18 น. - comment id 313740
พุดมากระซิบบอก ค่ะว่ารักสปิริตการเป็นนักเขียนล้ำค่า ที่งามเกินกว่าจะบอกถึงความรักประทับใจแล้วค่ะ สำหรับพุดจะรอให้พี่รวมเล่มนะคะ
21 สิงหาคม 2547 11:50 น. - comment id 314048
ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้อย่างเร้าใจครับ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 13:19 น. - comment id 314114
อืม สนุกดีค่ะ ชอบตอนที่ รพินทร์กับคุณหญิง หวานกัน (เกี่ยวมั๊ยค๊ะนี่) มาทักทายนะคะ
21 สิงหาคม 2547 14:57 น. - comment id 314163
เจ้ากุด นับเป็นเสือที่ฉลาดยิ่งนัก ถึงตายก็สมกับเป็นเสือที่ไว้ลายจนนาทีสุดท้าย ไม่รู้ว่าจะมีเสือที่ฉลาดขนาดนี้อยู่จริงบ้างหรือเปล่านะคะ .....................................................................
21 สิงหาคม 2547 20:41 น. - comment id 314304
คงต้องมีความเห็นแบบคุณพุดพัดชาแล้วล่ะค่ะว่าคอยให้คุณนกตะวันรวมเล่มเสียแล้ว ส่วนคุณลี่ก็ได้อ่านเรื่องนี้แล้ว แล้วเราจะเริ่มอ่านเมื่อไรนี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
