แล้วความเงียบเข้ามาครอบงำอีกครั้ง ทุกคนลืมเสียสนิทว่ามาตามหานกชนิดใด แต่พอเสียงเรียกของใครที่กลางด่านดังขึ้น ทุกคนนึกขึ้นได้รีบวิ่งมาที่ด่าน กลับเป็นนกกะรางหัวแดง (Chestnut-crowned Laughingthrush) ที่ออกมา แล้วทุกคนวิ่งกันอีกครั้งไปทางด้านหน้าของด่านเมื่อสิ้นเสียงเรียกของนายโต้ง นกปีกแพรสีเขียวตัวหนึ่งบินจากป่าทางด้านซ้ายตัดผ่านถนนเข้าไปในป่าทางด้านขวา ทุกคนไม่วางตายกกล้องส่องหาไปทั่วในบริเวณที่เจ้าปีกแพรบินเข้าไป ภายใต้เงาเหล่าไม้กอไผ่หนา ไม่วางตาตื่นจ้องมองทุกหน ตามช่องว่างกลางไพรในบัดดล เพราะหวังผลเจ้าปีกแพรเกาะแช่รอ บางคนเห็นเด่นชัดถนัดมาก แต่ลำบากเบนกล้องยกส่องหนอ ด้วยคนชิดติดใกล้ให้เมื่อยคอ จ้องแทบท้อที่ว่างหว่างร่มใบ ขนเขียวขลับรับขจีสีพฤกษา หัวเทาฟ้างามเฟี้ยวโฉบเฉี่ยวใส แต้มสีขาวพราวปีกลายฉีกไป หางสดใสสีฟ้าปลายจ้าดำ แต่หลายคนบ่นเบื่อเมื่อแค่เห็น เงานกเด่นดำเขยื้อนเคลื่อนถลำ อยู่ภายในไปซ้ายย้ายขวาทำ แล้วโผซ้ำสู่ลึกนึกน้อยใจ แต่แล้วในไม่ช้า โดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน เจ้าของปีกแพรอันงดงามตัวนี้บินเฉียงตัดผ่านถนนพุ่งเข้าไปยังดงไม้ทางด้านซ้าย รูปทรงที่เหมือนนกเดินดงกับสีเขียวของลำตัวและสีฟ้าบนหัวและหาง ทำให้พวกเราพากันวิ่งข้ามถนนไปยังจุดที่เห็นนกตัวนั้นพุ่งตัวเข้าไป แต่สายเกินไปเสียแล้ว ไม่มีวี่แววของเจ้าปีกแพรตัวนั้น ไม่หลงเหลือแม้แต่เงา ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงลมผ่านปีก แต่ทุกคนยังคงเฝ้ารออยู่ที่ด่าน เผื่อว่ามันจะบินกลับมาอีก แม้ว่าแทบจะไม่มีความหวัง ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 20 1 สิงหาคม 2547
นกตะวัน 20 ส.ค. 2547 16:29 น. - ID 59343 
507
1
0
20 สิงหาคม 2547 21:11 น. - comment id 313734
รักงานพี่นกยิ่งชีวิต เป็นงานงามเหนือคำวิจารณ์ และการตัดสินจากจำนวนคนอ่านค่ะ เพราะเป็นงามในตัวเอง ที่พุดบอกได้คำเดียวค่ะเลิศล้ำในสาระค่ะ แม้นพุดมิได้ฝากคอมเมนท์แต่พุดมิเคยหยุดรักงานพี่ค่ะ
21 สิงหาคม 2547 12:10 น. - comment id 314067
งามมากๆสำหรับนกตัวนี้ ๚ะ๛ size>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
