หลังจากเวลาผ่านไปเพียงแค่ 2 ชั่วโมง ความเงียบเริ่มเข้ามาครอบงำ เพราะนกน้อยลงจนแทบไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว คงไม่มีผีเสื้อกลางคืนหลงเหลือเป็นอาหารของนกอีกแล้ว เราจึงพากันเงียบไปด้วย แต่ท่ามกลางความเงียบ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่งปรากฏตัวขึ้น สร้างความตื่นเต้นให้แก่เรา ค่างแว่นถิ่นเหนือ (Phayres Langur; Semnopithecus phayrei) นั่นเอง ไม่ต่ำกว่า 5 ตัว อยู่บนยอดไม้สูงไกลออกไป แลเห็นตัวหนึ่งนั่งโผล่หัวขึ้นมาให้เราเห็นชัดๆ เจ้าค่างแว่นแอ่นอกขนรกหนา ทั่วกายาเกือบดำเทาคล้ำหมอง เอียงหน้าพลันหันมาทำท่ามอง แสงแดดต้องเติมใส่นวลใสทา ยกกล้องส่องมองไปให้แปลกจิต ใครหนอคิดค้นชื่อร่ำลือหนา เรียกค่างแว่นแร้นแค้นวงตรงรอบตา เห็นแต่หน้านวลเทาคล้ำเข้าที แต่ปากขาวราวใครใช้สีแต้ม สกาวแจ่มจนชัดเห็นตัดสี ดูแต่ไกลให้เด่นเห็นทุกที ขนหัวชี้ชันตั้งยังน่าดู เขานั่งนิ่งพิงพักพำนักกิ่ง ปล่อยหางทิ้งห้อยลงยาวตรงหรู แม้ลมพัดสะบัดไหวใบร่วงพรู ยังนั่งอยู่อย่างเก่าคอยเฝ้ามอง แม้ว่านกเงียบเชียบแต่ทุกคนยังคงปักหลักอยู่ที่ด่านสอง เพราะใจจดใจจ่ออยู่กับการปรากฏตัวของนกปีกแพรสีเขียว (Green Cochoa) ตามความคะเนของนายโต้ง ผู้เก็บภาพมาได้เมื่อสัปดาห์ก่อน แต่หลายคนใช้เวลาในช่วงนี้เปิดคู่มือดูนกเพื่อทบทวนชื่อและชนิดของนกที่พบเห็นเมื่อวานนี้และวันนี้ สาวแป้นนั้นขยันเปิดคู่มือดูนกมากเป็นพิเศษโดยมีหนุ่มต้อยยืนอยู่เคียงข้าง แต่คนที่ขยันที่สุดคือคุณพ่อสมพงษ์ของน้องกรลูกชาย จดลงสมุดบันทึกแทบไม่ว่างเว้น ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 19 1 สิงหาคม 2547
นกตะวัน 20 ส.ค. 2547 16:22 น. - ID 59341 
542
0
0
20 สิงหาคม 2547 21:09 น. - comment id 313732
รักงานพี่นกยิ่งชีวิต เป็นงานงามเหนือคำวิจารณ์ และการตัดสินจากจำนวนคนอ่านค่ะ เพราะเป็นงามในตัวเอง ที่พุดบอกได้คำเดียวค่ะเลิศล้ำในสาระค่ะ แม้นพุดมิได้ฝากคอมเมนท์แต่พุดมิเคยหยุดรักงานพี่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
