เส้นทางสีเขียว

นกตะวัน

พอสุดถนนเราทยอยกันเดินลงไปทางขวา ไปตามทางดินขึ้นๆลงๆที่เจ้าหน้าที่ทำไว้เป็นขั้นบันได ลัดเลาะเลียบไหล่เขาทางด้านขวาซึ่งเนืองแน่นไปด้วยพืชคลุมดินจำพวกเฟิน บีโกเนีย คล้า บอน ขิงข่า และกล้วยไม้ดิน แล้วลดเลี้ยวไปเรื่อย ทางด้านซ้ายเป็นหุบ ตามขอบหุบ พื้นดินบางตอน ก้อนหิน และขอนไม้ริมทางชุ่มฉ่ำและเขียวชอุ่มไปด้วยตะไคร่ มอส เฟิน และกนกนารีที่ขึ้นปกคลุมหนาแน่นราวกับผืนพรม จนอยากยกทางเดินทั้งสายเอาไปวางไว้ภายในรั้วบ้าน
ทั้งสองข้างทางไหนให้แลเหลียว		
ยามเดินเลี้ยวลัดเลาะเฟินเกาะกลุ่ม
กนกนารีที่เห็นเป็นแผ่นคุ้ม
มอสปกคลุมตะไคร่คล้ำชุ่มฉ่ำดี
บางตอนแต่งแย่งกันประชันใบ		
ต้นเขียวใสแซมกันแข่งขันสี
หากเปียกหน่อยพลอยลื่นพื้นไม่ดี		
สวยเต็มที่ทุกชนิดลิขิตมา
ล้วนชุ่มน้ำฉ่ำฝนพึ่งล้นหลั่ง			
งามสะพรั่งดั่งพรมห่มหินผา
สัมผัสเย็นเห็นได้ในพริบตา			
ปูพื้นป่าปกคลุมชุ่มเกินพอ
ชวนเหลียวมองจ้องไปในภวังค์			
ต้องหยุดนั่งอยู่นิ่งสิงสู่หนอ
หลงใหลแคว้นแดนป่าพฤกษาคลอ			
ใคร่อยากขออยู่เคียงไม่เลี่ยงลา
ป่าในบริเวณนี้เป็นป่าดิบแล้งริมลำห้วย แต่เนื่องจากมีสายน้ำจากน้ำตกแม่ปานไหลลงมาหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา ทำให้ป่าผืนนี้มีความชุ่มชื้นอยู่ตลอดทั้งปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูฝน เราจึงเห็นพืชคลุมดินที่ชอบขึ้นอยู่ตามที่ชื้นแฉะและเย็นชุ่มฉ่ำจำพวกตะไคร่ มอส เฟิน และกนกนารีขึ้นอยู่หนาแน่นหลากหลายชนิด บางแห่งขึ้นอยู่เป็นหย่อม แต่บางแห่งขึ้นอยู่เกาะกันเป็นผืนแผ่น แทบทั่วพื้นป่า เดินไปชมไปเพลิดเพลินไม่น้อย
ตามหาลมปีกที่คิดถึง ปลายทางหิมาลัย 8
31 กรกฎาคม 2547