ผมเดินตามคนอื่นๆลงไปยังฝายทดน้ำอีกครั้ง เมื่อลงไปถึงฝายแต่ละคนยกกล้องมองหานกทั้งโน้นบ้างทางนี้บ้าง น้ำในลำห้วยเหนือฝายยังคงนิ่งและมีสีคล้ำราวกับน้ำครำเหมือนเดิม ไม่มีวี่แววว่านกชนิดใดแอบแฝงอยู่ตามต้นไม้หรือบินผ่านมาเหนือฝายเลย ผมกับฐานิชย์จึงเบนความสนใจไปที่แมลงปอซึ่งมีอยู่มากมายหลายชนิด เพราะมีสีสันแปลกๆแตกต่างกันไป มีทั้งแมลงปอ (Dragonfly) และแมลงปอเข็ม (Damselfly) น่าดูไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าผีเสื้อเหมือนกัน เพียงแต่แยกชนิดยากกว่ากันเยอะ ท่ามกลางแดดแผดเผาแสนเร่าร้อน เจ้าเกาะนอนนิ่งแนบแอบพฤกษา กางปีกใสใยบางสว่างตา ประหนึ่งท้าทายแสงร้อนแรงเลีย มิเคยหวั่นพรั่นภัยใต้แสงส่อง ยังคงท่องเที่ยวไปกล้าได้เสีย แมลงปอล้อลมบินข่มเพลีย แสนละเหี่ยโหยหาฝ่าแดดลม คือชีวิตลิขิตไว้ใต้แสงแดด ท่ามกลางแวดวงหญ้าท้าลมข่ม แม้เกาะเฉียงเอียงตัวไม่กลัวล้ม ฝืนนิ่งข่มขืนตัวลมรัวคลอ ถึงคราวรักปักใจใกล้ธารน้ำ สุขเหลือล้ำลดเลี้ยวเกี้ยวกันหนอ บินสมสู่อยู่ชิดตัวติดงอ ไม่เคยท้อทอรักปักหลักเพลิน ในไม่ช้าพวกเราพากันเดินขึ้นมาจากฝายมายังรถที่จอดอยู่ แล้วความหวังของชัยและเพื่อนเริ่มสุกสว่างขึ้นอีกครั้ง เพราะบ่ายคล้อยมากแล้วจนเกือบเย็น นั่งรถกลับไปยังที่ทำการคราวนี้ อาจพบไก่ฟ้าพญาลอเดินออกมาให้เห็นบ้างก็เป็นได้ และแล้วเมื่อรถแล่นมาถึงบริเวณที่เราพบเห็นไก่ฟ้าพญาลอเมื่อเช้านี้ เราโชคดีอีกครั้งจริงๆ ไก่ฟ้าพญาลอหลายตัวรวมทั้งไก่ป่า (Red Junglefowl) ได้ออกมาเดินเล่นริมถนน และบางตัวเดินข้ามถนนด้วย จนนับแทบไม่ถ้วนว่ามีกี่ตัว สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช 28 18 ่กรกฎาคม 2547
14 สิงหาคม 2547 09:03 น. - comment id 311685
ถ้าเปรียบผีเสื้อ เปรียบเหมือนราชินี แห่งท้องทุ่ง แมลงปอก็เปรียบเหมือน อัศวินผู้ถือหอกยาวคอยเฝ้าพิทักษ์๚ะ๛ size>
14 สิงหาคม 2547 10:57 น. - comment id 311700
ตอนเด็ก เราก็ชอบจับแมลงปอมาเล่นบ่อยๆ เอามาเด็ดปีกเล่น พอได้อ่านกลอนคุณแล้วน่าเขกมะเหงกตัวเองจริงๆ
14 สิงหาคม 2547 12:12 น. - comment id 311729
โน้นงัย..แมงปอ... ฉันมาง้อ.. เธอไปเที่ยว... มัยร่า .. ต้องตาเขียว... ว่าแล้วเชียว.. ตาเขียว.. มัย..ร่า ? บิน..เคว้งคว้าง... ตามหาเส้นทาง.. ของท้องฟ้า.. .. บินหรา..คู่กับเธอ... เรน.. ขออนุญาต...แจม.นะคะ...
14 สิงหาคม 2547 12:15 น. - comment id 311732
เคยไปหาไก่ป่ากินที่อ.เมืองงาย เชียงใหม่ ปกติไม่ใช่เป็นนักล่า แต่ไปพักกับชาวบ้าน เขาล่ากัน กลางวันจะพากันเดินเข้าป่าไผ่ บ้างก็ป่าละเมาะเตี้ย ๆมองดูตามพื้นดิน เห็นกองขี้ไก่ ก็หมายเอาไว้เจอสักสามสี่กอง ก็กลับบ้าน พอตกกลางคืน ก็พากันไป ผมก็ไปกับเขาด้วย มีไฟฉาย กับปืนตราควาย บ้าง ลูกกรดบ้าง เขาชำนาญมากกลางคืนเดินไปหากองขี้ไก่ได้ป่าไผ่ได้ไม่หลง พอไปถึงก็เอาไฟฉายส่องขึ้นไปตรงกับกองขี้ ไก่มันนอนอยู่บนกิ่งไผ่บ้างกิ่งไม้บ้าง ไม่หนีตาฟางหรือไงไม่ทราบเขาบอกว่ามันจะมานอนที่เดิมทุกวัน ถ้ามีหลายตัวก็ส่องด้วยลูกซองตราควายตูมเดียวหล่นลงมาสองสามตัว ถ้าตัวเดียวก็ส่องด้วยลูกกรด ได้พอกินก็กลับมา ลาบบ้าง ต้มบ้าง ตามเรื่อง ผมบาปรึเปล่านี้ ก็วิถีชาวบ้านเขาเป็นอย่างนั้นจะห้ามได้ไงล่ะ อิอิ
14 สิงหาคม 2547 14:02 น. - comment id 311797
............... อ่านของพี่นกตกวันแล้วได้ความรู้ เรื่องนกเรื่องแมลงดีมากครับ ..............
14 สิงหาคม 2547 16:59 น. - comment id 311916
สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน... จำได้ว่าเมื่อตอนเด็กๆ จะพบแมลงปอมากๆ ในตอนเริ่มเข้าหน้าหนาว ก็ไล่จับเวลาที่มันเกาะใบไม้ ดอกหญ้า ไปตามเรื่อง เดี๋ยวนี้เหมือนมันจะน้อยลง ไม่ทราบคิดไปเองหรือเปล่าค่ะ ขอบคุณค่ะ