แมลงปอ

นกตะวัน


ผมเดินตามคนอื่นๆลงไปยังฝายทดน้ำอีกครั้ง เมื่อลงไปถึงฝายแต่ละคนยกกล้องมองหานกทั้งโน้นบ้างทางนี้บ้าง น้ำในลำห้วยเหนือฝายยังคงนิ่งและมีสีคล้ำราวกับน้ำครำเหมือนเดิม ไม่มีวี่แววว่านกชนิดใดแอบแฝงอยู่ตามต้นไม้หรือบินผ่านมาเหนือฝายเลย ผมกับฐานิชย์จึงเบนความสนใจไปที่แมลงปอซึ่งมีอยู่มากมายหลายชนิด เพราะมีสีสันแปลกๆแตกต่างกันไป มีทั้งแมลงปอ (Dragonfly) และแมลงปอเข็ม (Damselfly) น่าดูไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าผีเสื้อเหมือนกัน เพียงแต่แยกชนิดยากกว่ากันเยอะ
ท่ามกลางแดดแผดเผาแสนเร่าร้อน 
เจ้าเกาะนอนนิ่งแนบแอบพฤกษา 
กางปีกใสใยบางสว่างตา 
ประหนึ่งท้าทายแสงร้อนแรงเลีย 
มิเคยหวั่นพรั่นภัยใต้แสงส่อง 
ยังคงท่องเที่ยวไปกล้าได้เสีย 
แมลงปอล้อลมบินข่มเพลีย 
แสนละเหี่ยโหยหาฝ่าแดดลม 
คือชีวิตลิขิตไว้ใต้แสงแดด 
ท่ามกลางแวดวงหญ้าท้าลมข่ม 
แม้เกาะเฉียงเอียงตัวไม่กลัวล้ม 
ฝืนนิ่งข่มขืนตัวลมรัวคลอ 
ถึงคราวรักปักใจใกล้ธารน้ำ 
สุขเหลือล้ำลดเลี้ยวเกี้ยวกันหนอ 
บินสมสู่อยู่ชิดตัวติดงอ 
ไม่เคยท้อทอรักปักหลักเพลิน 
ในไม่ช้าพวกเราพากันเดินขึ้นมาจากฝายมายังรถที่จอดอยู่ แล้วความหวังของชัยและเพื่อนเริ่มสุกสว่างขึ้นอีกครั้ง เพราะบ่ายคล้อยมากแล้วจนเกือบเย็น นั่งรถกลับไปยังที่ทำการคราวนี้ อาจพบไก่ฟ้าพญาลอเดินออกมาให้เห็นบ้างก็เป็นได้ และแล้วเมื่อรถแล่นมาถึงบริเวณที่เราพบเห็นไก่ฟ้าพญาลอเมื่อเช้านี้ เราโชคดีอีกครั้งจริงๆ ไก่ฟ้าพญาลอหลายตัวรวมทั้งไก่ป่า (Red Junglefowl) ได้ออกมาเดินเล่นริมถนน และบางตัวเดินข้ามถนนด้วย จนนับแทบไม่ถ้วนว่ามีกี่ตัว
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช 28
18 ่กรกฎาคม 2547				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    14 สิงหาคม 2547 09:03 น. - comment id 311685

    
    ถ้าเปรียบผีเสื้อ เปรียบเหมือนราชินี
    แห่งท้องทุ่ง แมลงปอก็เปรียบเหมือน
    อัศวินผู้ถือหอกยาวคอยเฝ้าพิทักษ์๚ะ๛
    
    size>
  • เพียงพลิ้ว

    14 สิงหาคม 2547 10:57 น. - comment id 311700

    ตอนเด็ก เราก็ชอบจับแมลงปอมาเล่นบ่อยๆ เอามาเด็ดปีกเล่น พอได้อ่านกลอนคุณแล้วน่าเขกมะเหงกตัวเองจริงๆ
  • rain..

    14 สิงหาคม 2547 12:12 น. - comment id 311729

    โน้นงัย..แมงปอ...
     ฉันมาง้อ.. เธอไปเที่ยว...
         มัยร่า .. ต้องตาเขียว...
    ว่าแล้วเชียว.. ตาเขียว..  มัย..ร่า ?
         บิน..เคว้งคว้าง...
      ตามหาเส้นทาง.. ของท้องฟ้า..
        .. บินหรา..คู่กับเธอ...
    
       เรน..  ขออนุญาต...แจม.นะคะ...
  • เอ๊ดน่า

    14 สิงหาคม 2547 12:15 น. - comment id 311732

    เคยไปหาไก่ป่ากินที่อ.เมืองงาย เชียงใหม่ ปกติไม่ใช่เป็นนักล่า แต่ไปพักกับชาวบ้าน เขาล่ากัน กลางวันจะพากันเดินเข้าป่าไผ่ บ้างก็ป่าละเมาะเตี้ย ๆมองดูตามพื้นดิน เห็นกองขี้ไก่ ก็หมายเอาไว้เจอสักสามสี่กอง ก็กลับบ้าน พอตกกลางคืน ก็พากันไป ผมก็ไปกับเขาด้วย
    มีไฟฉาย กับปืนตราควาย บ้าง ลูกกรดบ้าง เขาชำนาญมากกลางคืนเดินไปหากองขี้ไก่ได้ป่าไผ่ได้ไม่หลง พอไปถึงก็เอาไฟฉายส่องขึ้นไปตรงกับกองขี้ ไก่มันนอนอยู่บนกิ่งไผ่บ้างกิ่งไม้บ้าง ไม่หนีตาฟางหรือไงไม่ทราบเขาบอกว่ามันจะมานอนที่เดิมทุกวัน ถ้ามีหลายตัวก็ส่องด้วยลูกซองตราควายตูมเดียวหล่นลงมาสองสามตัว ถ้าตัวเดียวก็ส่องด้วยลูกกรด ได้พอกินก็กลับมา ลาบบ้าง ต้มบ้าง ตามเรื่อง ผมบาปรึเปล่านี้ ก็วิถีชาวบ้านเขาเป็นอย่างนั้นจะห้ามได้ไงล่ะ อิอิ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 14:02 น. - comment id 311797

    ...............
    
    อ่านของพี่นกตกวันแล้วได้ความรู้
    เรื่องนกเรื่องแมลงดีมากครับ
    
    ..............
  • กอกก

    14 สิงหาคม 2547 16:59 น. - comment id 311916

    สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน...
         จำได้ว่าเมื่อตอนเด็กๆ จะพบแมลงปอมากๆ ในตอนเริ่มเข้าหน้าหนาว  
         ก็ไล่จับเวลาที่มันเกาะใบไม้ ดอกหญ้า ไปตามเรื่อง เดี๋ยวนี้เหมือนมันจะน้อยลง ไม่ทราบคิดไปเองหรือเปล่าค่ะ
         ขอบคุณค่ะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน