หน้าส่วนตัว
เมื่อแรกเกิด..ร่ำไห้ อุแว๊ๆ
ตัวแดงแจ๋..กระจิดริด..น่าชังนัก
พ่อแม่ต่าง ประคบประหงม เฝ้าฟูมฟัก
หวังลูกรัก..เติบใหญ่ ทำคุณดี
ย่างเข้าวัย หัวเลี้ยวหัวต่อ
แม่นั่งรอ..ลูกกลับบ้าน ยามราตรี
จะต่อว่า ด่าทอ ให้รักดี
แต่พะวง ด้วยลูกนี้ จะหนีหน้า
ทรัพย์สมบัติ ที่มีอยู่ก็น้อยนัก
กลัวลูกรัก จะลำเค็ญ ในภาคหน้า
ให้โอกาส ลูกเล่าเรียน ตามกำลังวังชา
แต่ลูกยา กลับมองเป็น การลงทัณฑ์
ครั้นพ่อแม่ เข้าสู่ วัยแก่เฒ่า
ตัวลูกเล่า ยังเตร็ดเตร่ กลับหลังหัน
ไม่ดูแล ทำท่านทุกข์ เป็นพัลวัน
ครั้นถึงวัน สิ้นลม ยังไม่แล
เมื่อเติบใหญ่ ทั้งสมองและร่างกาย
จึงคิดได้..สิ่งที่เคย เมินไม่แยแส
คือบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ เป็นผู้ให้ใคร่ดูแล
วันนี้..สายเกินแก้..
เป็นได้แค่ บทเรียนที่ไม่มีโอกาสได้แก้ตัว...
หนามไม้ไผ่ฯ 2 ส.ค. 2547 12:39 น. - ID 58338 
1040
4
0
2 สิงหาคม 2547 13:36 น. - comment id 304412
บทกลอนแห่งชีวิตบทนี้ลำนำออกมาได้ไพเราะ งดงามดีเยี่ยมมากเลย สอดใส่อารมณ์ได้พร้อม กันหลายแนวครบทุกรส ทำได้ดีมากจริงๆ๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 14:01 น. - comment id 304429
Robert TingNongNoi*** แหมๆๆ ชมเกินไปแล้วเจ้าคะ..ดูสิ..ลอยไปโน่นแระ...ครายก็ได้..ช่วยจาบบบบซ่าที...... ขอบคุณมากนะเจ้าคะที่แวะมาเยี่ยมเยียน...@^_^@
2 สิงหาคม 2547 18:01 น. - comment id 304499
เจ้าซ่าเปี๋ยนไป๋! ผีอะไรเข้าสิงเพื่อนช้านนนน โอ.....ไม่น่าเลย......
2 สิงหาคม 2547 18:47 น. - comment id 304518
เออแวะไปคอมเม้นมาทุกกลอนเลยนะไปอ่านซะด้วยม่ายงั้นแช่งให้เป็นโสดตลอดชิวิต อิอิ....
2 สิงหาคม 2547 20:23 น. - comment id 304607
หวัดดีคับคุณพี่ซ่าส์.. จำแพ็คได้ป่าวเนี่ย.. อิอิ..คิดถึงนะคับ..
3 สิงหาคม 2547 10:48 น. - comment id 304903
อร***
อ่านะ..น้ำไฟเข้าถึงที่แกแล้วรึฟะเนี่ย...ถึงได้เข้ามาอ่านกลอนเพือ่นได้น่ะ..ดีจายจิงๆ..อิอิ
รักคุณคับ***
ใคร๊จะไปลืมน้องแพ็คที่น่ารัดลงล่ะเจ้าคะ..คงสบายดีนะ..ไม่ได้เจอกันนานเลย..ว่างๆจะไปเยี่ยมนะเจ้าคะ...
3 สิงหาคม 2547 12:44 น. - comment id 304964
สวัสดีครับน้องซ่าส์ อิ_อิ มาเมื่อไหร่อ่ะตะเอง เพ่เมกม่ะเหงอ่ะ โทษทีนะน้องสาว โกรธพี่เมกป่ะอ่ะตะเอง ก็น้องซ่าส์เล่นหายไปเลยอ่ะ เชรงครับ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ ลืมพี่เมกแล้วใช่ป่ะ ลืมกันแล้วใช่มั้ย เชอะ เขางอนแย้วนะตะเอง เรามีพ่อ มีแม่ มีแต่รัก ท่านฟูมฟัก รักเรา เฝ้าถนอม เหลือบริ้นยุง เลือดไร มิให้ตอม ทุกข์ก็ยอม ทนทุกข์ ทุกประการ นับเป็นบุญ วาสนา เรามาเกิด เป็นสัตว์เลิศ กว่าสัตว์ เดรัจฉาน มีปัญญา มีสติ ดำริการ รู้คิดอ่าน ชั่วดี มีศีลธรรม เราได้พึ่ง พ่อแม่ มาแต่ต้น จึงผ่านพ้น เภทภัย ไม่ถลำ พระคุณท่าน ทั้งหมด จงจดจำ แล้วคิดทำ ตอบแทน จึงแสนดี ฯ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
3 สิงหาคม 2547 15:14 น. - comment id 305023
พี่เมก.......
โอ้ ว้าว..จอร์จ..ทำได้ไงเนี่ย..อิอิ..ขอบคุณพี่เมกมากนะเจ้าคะที่มาเยี่ยมซ่า..ไม่เคยลืมพี่เมกเลยนะเนี่ย จิงๆนะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
