วินาที...แห่งรัก

วินาทีแห่งรักชักนำชีวิต
ขีดลิขิตเส้นทางตามความฝัน
จุดประกายสร้างเสริมเติมพลัง
รักชักนำจุดกำเนิดแห่งความดี
เปรียบสายรุ้งโค้งยาวบนฟากฟ้า
ชักนำพาสองเราแต้มแสงสี
ขีดสายใยผูกผูกพันสร้างไมตรี
คูณทวีต้นรักตราตรึงใจ
แม้นกายไกลสุดฟ้ายังคิดถึง
เฝ้ารำพึงห่วงหาและฝันใฝ่
ถึงกาลเวลาจะผันแปลไปอย่างไร
แต่หัวใจยังมั่นคงเสมอมา
ดุจดวงใจที่แข็งแก่งดั่งภูผา
ให้สัญญาผูกพันธ์เสมอหมั้น
เป็นแรงใจให้กันทุกคืนวัน
เธอและฉันรักกันนิรันดร

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สุชาดา โมรา 30 ก.ค. 2547 10:12 น. - ID 58108

1114

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/58108 ที่มา: แต่งเอง , สุชาดา

comments powered by Disqus

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

30 กรกฎาคม 2547 10:42 น. - comment id 302727
```
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
```

somebody

30 กรกฎาคม 2547 11:54 น. - comment id 302814

ดีครับ...
แต่งดี แต่ วรรคสุดท้ายแปลกๆนะครับ (อย่าโกรธกัน น้า....)

เมกกะ

2 สิงหาคม 2547 20:46 น. - comment id 304653

ยี่สิบสี่ชั่วโมงของหนึ่งวัน 
คุณจับจองเวลาของฉันไปกว่าครึ่ง 
และถ้าไม่นับความคิดคำนึง 
คุณอยู่ใกล้ ฉันถึงกว่าครึ่งวัน 

ส่วนเวลาที่เหลือ 
เมื่อฉันอยู่คนเดียวนั้น 
จิตใจก็ยังแบ่งปัน 
ให้กับความฝันความคำนึงคิดถึงคุณ

+ comment แสดงความคิดเห็น