ฉันนั่งอยู่บนหาดทรายขาวสะอาด ดาระดาษหาดทรายแลเปลือกหอย ฉันนั่งมองความหวังของใจดวงน้อย แล้วค่อย ๆ เรียงร้อยหอยบนหาดทราย ฉันนั่งคิดติดตรึงตราตรึงจิต ใจเฝ้าคิดพะวงและสงสัย ใครคนนั้นควงกับเธอที่ตรงนั้น ริมหาดทรายที่ฉันนั่งนึกถึงเธอ กระแสน้ำสาดซัดซู่ซู่ซ่า ครื่นสัดฝ่าแสงแดดที่อับเฉา ใครคนนี้ทนดูเธอเพียงภาพเงา แล้วจึงนั่งทอดกายาบนหาดทราย ถึงเธอจะมีใครฉันไม่สน ใครคนนั้นจะ...ทำให้เธอมีสุขสักแค่ไหน แต่ฉันขอแบ่งเบาความเจ็บช้ำของเธอไว้ ขอแค่ฉันได้อยู่ใกล้เธอก็พอ ............................................................. ฉันขอเป็นคนที่คอยช่วยเหลือ และจะไม่ขอเป็นคนเคียงข้าง ฉันขอเพียงความฝันที่เลือนลาง และรอคอยเธอนั้นมองเห็นกัน...
19 กรกฎาคม 2547 12:54 น. - comment id 300944
นั่งมองภาพทะเลน้อยภาพลอยเด่น แต่มิใช่ภาพทะเลที่เห็น ณ ตรงหน้า กับเป็นใครหนึ่งคนที่ไกลตา ที่เรานั้นห่วงหามาเคียงใจ จึงทำให้ทะเลน้อยคล้ายร้อยรัก มาสลักตรึงใจให้หวั่นไหว อยากเดินเคียงชิดใกล้ใจผูกพัน กับเธอนั้นที่ห่างใจและไกลตา *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มาชมทะเลเป็นเพื่อนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
19 กรกฎาคม 2547 13:04 น. - comment id 300962
กลอนเรียบเรียงงดงามมีระเบียบ บ่งบอกถึงความ เรียบนิ่งของหัวใจ แต่เหตุใดแฝงอารมย์โศกเศร้า ได้ถึงเพียงนี้ จัดเป็นกลอนที่ดีที่สื่ออารมย์ได้กระ จ่างชัด ถึงแม้จะขัดกับบุคคลิกของผู้เขียน ๚ะ๛ size>
19 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 300996
ออนไลน์ทั้งวันแบบนี้ จะมีสักกี่คน ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ 5 5 5 ขำจริงๆ