ประมวณ...แด่เธอ

สุชาดา โมรา

ฉันนั่งอยู่บนหาดทรายขาวสะอาด
ดาระดาษหาดทรายแลเปลือกหอย
ฉันนั่งมองความหวังของใจดวงน้อย
แล้วค่อย ๆ เรียงร้อยหอยบนหาดทราย
              ฉันนั่งคิดติดตรึงตราตรึงจิต
ใจเฝ้าคิดพะวงและสงสัย
ใครคนนั้นควงกับเธอที่ตรงนั้น
ริมหาดทรายที่ฉันนั่งนึกถึงเธอ
              กระแสน้ำสาดซัดซู่ซู่ซ่า
ครื่นสัดฝ่าแสงแดดที่อับเฉา
ใครคนนี้ทนดูเธอเพียงภาพเงา
แล้วจึงนั่งทอดกายาบนหาดทราย
               ถึงเธอจะมีใครฉันไม่สน
ใครคนนั้นจะ...ทำให้เธอมีสุขสักแค่ไหน
แต่ฉันขอแบ่งเบาความเจ็บช้ำของเธอไว้
ขอแค่ฉันได้อยู่ใกล้เธอก็พอ
.............................................................
                ฉันขอเป็นคนที่คอยช่วยเหลือ
และจะไม่ขอเป็นคนเคียงข้าง
ฉันขอเพียงความฝันที่เลือนลาง
และรอคอยเธอนั้นมองเห็นกัน...				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กรกฎาคม 2547 12:54 น. - comment id 300944

    นั่งมองภาพทะเลน้อยภาพลอยเด่น
    แต่มิใช่ภาพทะเลที่เห็น ณ ตรงหน้า
    กับเป็นใครหนึ่งคนที่ไกลตา
    ที่เรานั้นห่วงหามาเคียงใจ
    
    จึงทำให้ทะเลน้อยคล้ายร้อยรัก
    มาสลักตรึงใจให้หวั่นไหว
    อยากเดินเคียงชิดใกล้ใจผูกพัน
    กับเธอนั้นที่ห่างใจและไกลตา
    
    *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มาชมทะเลเป็นเพื่อนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
  • Robert TingNongNoi

    19 กรกฎาคม 2547 13:04 น. - comment id 300962

    
    กลอนเรียบเรียงงดงามมีระเบียบ บ่งบอกถึงความ
    เรียบนิ่งของหัวใจ แต่เหตุใดแฝงอารมย์โศกเศร้า
    ได้ถึงเพียงนี้ จัดเป็นกลอนที่ดีที่สื่ออารมย์ได้กระ
    จ่างชัด ถึงแม้จะขัดกับบุคคลิกของผู้เขียน  ๚ะ๛
    
    size>
  • ๚ะ๛

    19 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 300996

    
     ออนไลน์ทั้งวันแบบนี้ จะมีสักกี่คน ๚ะ๛
    ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ 5 5 5  ขำจริงๆ
    
     
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน