จำหลักรอยร้อยเรียงเพียงแพรวรัตน์ พราวสัมผัสทอผสานวิญญาณศิลป์ เป็นบทกวีฝากไว้ในแผ่นดิน เกิดระบิลแบบฉบับสำหรับกลอน พร้อมบรรจงเจียระไนความไพจิตร แทรกคมคิดคมคำคล้ายพร่ำสอน ประหนึ่งเนื้อนาบุญเปี่ยมสุนทร จนกระฉ่อนชื่อท่านกังวานไกล กวีโลก ประเทืองหล้าตราประทับ อยู่ชั่วกัปชั่วกัลป์นิรันดร์สมัย ช่วยส่งเสริมศักดิ์ศรีกวีไทย ประกาศให้โลกรู้เชิดชูนาม สมควรคำ บรมครู ปูรากฐาน จนสืบสานครรลองร้อยกรองสยาม สัมผัสในไพเราะเหมาะเจาะงาม สัมผัสความร้อยรัด.....สัมผัสใจ ถือเป็นแก่นของกลอนสุนทรภู่ ควรเรียนรู้อย่าเลือนผิดเงื่อนไข หากหลงแค่เล่นคำสัมผัสใน ความเหลวไหลลืมคิดกลับผิดทาง ทั้งรสคำรสความต้องงามครบ คือเคารพรอยกวีที่ท่านสร้าง ปณิธานสถิตใจโดยไม่จาง เพื่อใช้ต่างดอกไม้ไหว้ครูกลอน
เวทย์ 21 มิ.ย. 2547 10:28 น. - ID 55629 
3378
10
0
21 มิถุนายน 2547 10:35 น. - comment id 287582
สุนทรภู่กวีเอกเสกภาษา.. น้อมเทียนแพพานทองอันผ่องแผ้ว จิตแน่แน่วบูชากวีศรี ผู้ล้ำเลิศวรรณกรรมล้ำธานี เอกเมธีเรียงถ้อยร้อยท่วงกานท์ ท่านผูกโครงโยงเรื่องปราดเปรื่องนัก แจ้งประจักษ์รสคำนำสื่อสาร อีกรสความช่ำชองคล่องเชี่ยวชาญ คงโบราณฉันทลักษณ์หากตรึกตรอง ทั้งกาพย์นั้นไพเราะเสนาะศัพท์ เรียงลำดับเหมาะสมภิรมย์สนอง พระไชยสุริยาย้ำล้ำคล้องจอง ดุจทำนองสังคีตประณีตเพลิน อีกบทโคลงแคล่วคล่องพ้องน้ำเสียง ร่ำจำเรียงโคลงผวนชวนสรรเสริญ แฝงแง่คิดคติธรรมล้ำจำเริญ ทั้งเพลิดเพลินเหลือคำนำบรรยาย ทั้งบทเห่เสภาน่ายกย่อง ถ้วนทำนองพริ้งเพราะพิเคราะห์หมาย รจน์คำเรียงลีลาสาธยาย เบื้องบทร่ายคำฉันท์อันงามจริง กลอนสุภาพจับจิตพินิจเนื่อง เค้ามูลเรื่องอารมณ์สมทุกสิ่ง ทั้งบทรักบาทร้ายใช้อ้างอิง คราวโศกยิ่งพลอยเศร้าเข้าถึงกลอน พระอภัยมณีที่ท่านแต่ง คงสำแดงให้รู้อุทาหรณ์ ท่านเปรื่องปราดเกินปราชญ์ชาตินิกร เกียรติกำจรจวบสมัยเกรียงไกรคง ขอน้อมนบเนื่องคุณสุนทรภู่ บรมครูจอมกวีที่สูงส่ง รัตนโกสินทร์ศรีที่จำนง จิตประสงค์ร่ายคำนำบูชา ฯ
21 มิถุนายน 2547 12:23 น. - comment id 287601
ตามหลังอาจารย์และศิษย์ก้นกุฎิมาไหว้ครูด้วยคนครับ
21 มิถุนายน 2547 13:27 น. - comment id 287630
ผมแต่งกลอนต่าง ๆ ก็อาศัยอ่านสุนทรภู่นี้และครับ เป็นแบบอย่างเป็นครูให้
21 มิถุนายน 2547 13:38 น. - comment id 287637
ขอร่วมน้อมระลึกถึงพระคุณท่านค่ะ ................................................... ลี่...ผู้มาเยือน
21 มิถุนายน 2547 15:24 น. - comment id 287668
สำนึกคุณครูกลอนสุนทรภู่ ท่านเคียงคู่กานท์กลอนย้อนสมัย แม้ร่างลับดับวิญญ์ฤาสิ้นไป อักษรไทยเรียบเรียงสำเนียงตาม ทั้งกลอนแปดนิราศช่างปราชญ์เปรื่อง งานลือเลื่องยิ่งใหญ่ในสยาม กาพย์นิพนธ์เสภาสง่างาม ระบือนามครูกวีศรีสุนทร.. น้อมสักการะ...แด่ดวงจิตดวงนั้น.. 26 มิถุนายน วันสุนทรภู่.... ..
21 มิถุนายน 2547 16:11 น. - comment id 287689
แวะมาอ่านบทกลอน ไพเราะดีครับ ความหมายดี จะคอยเป็นกำลังใจนะครับ
21 มิถุนายน 2547 21:31 น. - comment id 287813
ขอน้อมรำลึกด้วยขอรับ สวัสดีครับลุง..
21 มิถุนายน 2547 22:17 น. - comment id 287842
หน้าส่วนตัว
แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะสดสวยทั้งทำนองอักขระ สัมผัส สุดซึ้งครับตลอดจน เพื่อจดจำการสอนไว้ในการดำเนินเขียนกลอนต่อไปครับ และมาเคารพบรมครูแตลอดจนผู้แต่งด้วยครับ
แก้วประเสริฐ.
21 มิถุนายน 2547 23:33 น. - comment id 287892
ยอดเยี่ยมเลยครับครู เป็นแบบอย่างที่ดีมากๆ ครูนี่แหละเป็นเสาหลักที่สมควรเอาเยี่ยงอย่าง
22 มิถุนายน 2547 06:25 น. - comment id 287943
ร่วมไหว้ครูกับลุงเวทย์ค่ะ.....
22 มิถุนายน 2547 20:21 น. - comment id 288289
ทะเลดาว มาขอร่วมน้อมคาราวะและระลึกถึงพระคุณท่านด้วยค่ะ...... เดียร์คิดถึงคุณลุงเวทย์นะคะ ไม่เคยลืมค่ะ...แต่ไม่มีเวลาเข้ามาเลยค่ะ...ยังจำคำสอนของคุณลุงเวทย์ได้เสมอค่ะ...คุณลุงเวทย์รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...ด้วยความเคารพค่ะ.....
22 มิถุนายน 2547 23:42 น. - comment id 288431
มาร่วมไหว้ครูก่อนด้วยคนคะ ชื่นชมผลงานคุณเวทย์เสมอนะค่ะ
23 มิถุนายน 2547 21:23 น. - comment id 288845
ขอเป็นอีก1 คนที่มาร่วมไหว้ครูกลอนด้วยนะครับ
23 มิถุนายน 2547 21:27 น. - comment id 288847
ศรีสุนทรพรภู่ครูของฉัน เป้าหมายนั้นอยู่ไกลให้ใจหา กวีเอกเฉกเช่นท่านคือขวัญตา ฉันจึงกล้าท้าฝันให้มันจริง (ภูมิใจมากๆๆเลย แต่งเองค่ะ) ----------------------------------- ข้าน้อยนี้มีใจภักดิ์รักกลอนแก้ว และเลือกแล้วจะก้าวย่างอย่างวิถี จึงฝึกหัดอรรถรสพจวจี หวังสืบสานงานกวีศรีแผ่นดิน ----------------------------------------- ....สักวากรองมาลัยกราบไตรรัตน์ กราบกษัตริย์ฉัตรชีวันอันยิ่งใหญ่ กราบพ่อแม่พรหมของบุตรดุจร่มไทร กราบดวงใจเอกกวีศรีสุนทร (บทนี้ขอยืมของพี่คนนึงมาค่ะ)
24 มิถุนายน 2547 22:58 น. - comment id 289461
มาธุ ด้วย ทีหลัง ไม่ว่ากันนะคะ
25 มิถุนายน 2547 16:31 น. - comment id 289754
...ประกายเกล็ดเพชรรัตน์จำรัสเลิศ งามชูเชิดโชติชื่อบรรลือสยาม ศักดิ์ไทยเพิ่มเสริมยศปรากฏตาม เหมือนสูรย์ยามเยือนส่องอัมพร เริงระบำรำเต้นเล่นทีท่า เป็นลีลาเอกลักษณ์เอกอักษร เหมือนเกิดแก้วแพ้วพร่างกลางนคร เสริมสุนทรวรรณกรรมให้กำจาย เมื่อกล่าวเกริ่นกาพย์กลอนสุนทรถ้อย เป็นรุ้งร้อยรอยงานประมาณหมาย คำแปดคำเรียงคำจำเรียงราย งามเฉิดฉายยงอยู่คู่ขวัญกัลป์ หวนสะท้อนให้สะท้านธารความคิด ปลุกชีวิตด้วยคุณค่าภาษาสวรรค์ คำกวีไหววิเวกเศกวงวรรณ เพื่อรังสรรค์วรรณศิลป์ถิ่นแหลมทอง ทุกคำคมคมคำยังย้ำผ่าน ทุกผลงานบทกวีไม่มีสอง นามท่านภู่พริ้งสะพรั่งยังเรืองรอง ยังคงครองความวิจิตรนิจนิรันดร์
15 ธันวาคม 2547 04:20 น. - comment id 388908
มาไหว้ครูด้วยอีกคนค่ะ แหะ แหะ เขาไหว้กันไปตั้งนานแระ.. แจมมาช้าแต่ก็ไม่เชย เนอะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
