ลูกขอกราบลง.............ตรงเท้าของแม่ รักที่จริงแท้................จากแม่ยิ่งใหญ่ ลูกรู้ตัวดี....................แม่มีแต่ให้ ต้องการสิ่งใด.............ขัดใจไม่มี ลูกสัญญาค่ะ..............ลูกจะทำดี เพราะสิ่งเหล่านี้.........แม่ชี้ประจำ * ลูกแม่ยังเด็ก.............ยังเล็กงามขำ เรื่องเรียนต้องทำ.........จงจำไว้หนา เจ้าเรียนหนังสือ..........แม่ถือเหมือนว่า เจ้าดวงแก้วตา............บูชาพระคุณ ถึงคราทำงาน..............บันดาลเกื้อหนุน เป็นสิ่งค้ำจุน...............แทนคุณของพ่อ* เพียงไม่กี่ปี.................ที่ลูกเรียนหนอ ลูกจะไม่ท้อ..................ลูกขอสัญญา จะตั้งใจเรียน..............หมั่นเพียรศึกษา จะท่องตำรา.................แม่จ๋า อย่าห่วง ****** จากหนังสืองานศพของแม่ผู้จากไกลด้วยโรคร้าย...มะเร็ง********* ..................... 2545 สุขสันต์คล้ายวันเกิด ......... ลูกรักของแม่ วันเกิดของลูกปีนี้ แม่มีเพียงตัวหนังสือบนกระดาษเป็นของขวัญ แม่ขอมอบ อักขระทุกตัว แทนความรักอันบริสุทธิ์ที่แม่มีต่อลูก หมึกทุกหยด เป็นเสมือนหยาดเหงื่อแห่งความเพียรที่แม่ทำเพื่อลูก กระดาษแผ่นนี้ เป็นเสมือนแผนที่เดินทางชีวิต ที่แม่บรรจงเขียนแต่งแต้มมาตลอด ดอกไม้สีงาม ที่แม่วาดไว้บนขอบจดหมายสองดอกนี้ แทนดวงใจแห่งรักและความคิดถึงของพ่อกับแม่ ลูกรัก ... วันเกิดของลูก คือ วันที่ผู้หญิงคนหนึ่งภูมิใจ เพราะได้รับฐานะสูงขึ้นจากผู้หญิงธรรมดา มาดำรงตำแหน่ง ความเป็นแม่ ลูกทำหน้าที่ตรงนั้นให้แม่ได้ และแม่ก็จะทำหน้าที่ความเป็นแม่ที่ดีต่อลูก นี่คือปณิธานชีวิตบนดวงใจของแม่ นับแต่วันลูกลืมตาดูโลก ลูกลองหลับตานิ่งๆ คิดย้อนไปดูเถิดว่า แม่มีส่วนบกพร่องตรงไหนบ้างในความเป็นแม่ของลูก วันเกิดเป็นวันที่มีความหมาย มิใช่เพียงการเฉลิมฉลองสนุกสนาน หากแต่เป็นวันที่เราได้นิ่งคิดเรื่องราวที่เป็นตัวตนของเรา แม่ก็ได้คิดถึงภาวะความเป็นแม่ที่ดีของตน ลูกก็ได้หยุดคิดว่า ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีให้พ่อแม่ภาคภูมิใจหรือยัง แม่ดีใจที่ลูกของแม่เก่ง ภูมิใจที่ลูกยังยึดคำพูดของแม่ที่ว่า ให้เรียนหนังสือบูชาแม่ ทำงานบูชาพ่อ ถ้าลูกยังระลึกได้อย่างนี้ ชีวิตลูกจะไม่มีวันตกต่ำ ลูกจะรุ่งเรืองและมีความสุขตลอดชีวิต แม้ครอบครัวและลูกหลานในภายหน้าก็จะอยู่เย็นเป็นสุข โบราณเชื่อว่า คำพูดของพ่อแม่เป็นของศักดิ์สิทธิ๋เสมอสำหรับลูก เพราะเป็นคำพูดที่เกิดจากใจอันบริสุทธิ์ พ่อแม่จึงไม่เคยกล่าวร้ายกับลูก ตรงที่ใจอันอ่อนล้าหมดแรง พ่อแม่คือพนักพิง มือของพ่อแม่ยื่นให้ลูกรักเหนี่ยวยึดได้เสมอ ลูกอาจเดินทางไปไกลแสนไกลไปรอบโลกได้ด้วยตนเอง ลูกอาจบอกได้ว่า ลูกเข้มแข็งพี่งตนเองได้ แต่ในด้านจิตใจแล้วลูกยังผูกพันกับพ่อแม่ตลอดเวลา แม่เชื่อว่า สิ่งสำคัญที่ลูกแม่ควรกำหนดไว้เป็นปณิธานของชีวิต เป็นสัจจะอธิฐานในการสร้างอนาคต มี 4 อย่างคือ 1. อนาคตทางการศึกษา ( ให้มีความก้าวหน้า ) 2. อนาคตในการประกอบอาชีพ ( ให้มีความสำเร็จ ) 3. อนาคตของครอครัวการดำรงวงศ์สกุล ( ให้มีความสุข ) 4. อนาคตของประเทศชาติ ( ให้มีความสงบสุขร่มเย็น ) พ่อกับแม่ขออวยพรให้ลูก...... มีความสุข ความสำเร็จในชีวิต ขอพรคุณพระโปรดรักษาลูกแม่ให้แคล้วคลาดปลอดภัยตลอดเวลาด้วยเถิด พ่อ...... + แม่.......... + น้อง .........
2 มิถุนายน 2547 16:26 น. - comment id 278919
ชอบกลอนและข้อความบรรยายนะค่ะ ทุกตัวอักษรที่เขียนมามีค่ามากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2547 21:32 น. - comment id 279056
ค่ะ ดอกไม้ก็ชอบอ่านจดหมายฉบับนี้ จึงเกิดแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนค่ะ ... ขอบคุณนะคะสำหรับไมตรีจิตของคุณผู้หญิงไร้เงาที่เปี่ยมน้ำใจเข้ามาเยือน ...
10 มิถุนายน 2547 20:25 น. - comment id 282604
ดีและน่าสนใจหะ