ชัยพฤกษ์

นกตะวัน

เช้าวันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม วันหยุดชดเชยวันแรงงาน เราตื่นกันค่อนข้างสาย แสงแดดสาดส่องข้ามหลังคาอาคารศูนย์บริการมายังลานกางเต็นท์แล้ว ผม เสือจุ่น และป๋ากบออกไปเดินเล่นรอบๆที่ทำการ ผ่านต้น คูน หรือ ชัยพฤกษ์ พรรณไม้ประจำชาติ ที่กำลังออกดอกสีเหลืองสดเต็มต้น พอมองเลยไปยังสองข้างถนนที่ตัดผ่านไปสันเขื่อน และบนเนินเขาที่โอบล้อมที่ทำการ ผมยังได้เห็นต้นชัยพฤกษ์อีกหลายต้นแทรกอยู่ทั่วไป จนแลดูเหลืองสดใสสุกสว่างไปทั่ว
เริ่มมีนาป่าเขาเข้าหน้าร้อน			
ชัยพฤกษ์อ้อนอาทิตย์ออกฤทธิ์แสง
ผลิดอกเหลืองเรืองรองต้องแดดแรง		
หัวระแหงทุกหนสวยล้นไป
ช่อห้อยตรงลงมาท้าลมพัด			
ยามสะบัดโบกพลิ้วริ้วทองไหว
ดั่งสร้อยทองคล้องกิ่งชิงแกว่งไกว		
ปล่อยแสงไล้โลมเลียส่องเคลียคลอ
เข้าเมษาพฤษภาเพลานี้			
สวยเต็มที่ทุกแห่งไม่แล้งหนอ
เหลืองทั้งต้นล้นดอกออกลออ		
แต้มทองต่อเติมแต่งทุกแหล่งไพร
สัญลักษณ์สลักไว้ให้คนรู้			
ป่าไทยอยู่อย่างนี้สีสดใส
เฝ้ารักษาป่าเราอย่าเผาไฟ			
ลูกหลานได้ดื่มด่ำฉ่ำใจนาน
ถึงแม้ว่าคูนหรือชัยพฤกษ์เป็นพรรณไม้เด่นที่สุดรอบๆที่ทำการในเวลานี้ แต่เรายังคงเดินมองดูพรรณไม้ชนิดอื่นอยู่ร่ำไป จนกระทั่งมาพบต้น โมก (Wrightia pubescens) ต้นหนึ่งขึ้นอยู่ริมถนน สูงพอๆกับหลังคาศูนย์บริการ กำลังออกดอกสีขาวอยู่เต็มต้นเช่นกัน แต่ละดอกมีห้ากลีบและมีขนาดใหญ่กว่าดอก โมกบ้าน (Wrightia religiosa) หลายเท่านัก ทั้งยังมี ผีเสื้อจรกาหนอนยี่โถ (Common Indian Crow) เกาะดูดกินน้ำหวานอยู่แทบทั่วทุกดอก 
ท่องไพร ในเมืองเพชร (31)
3 พฤษภาคม 2547