จำเป็นไหมบทกวีมีรูปแบบ หรือหลีกความคับแคบลบเงื่อนไข คนกวีตีความเอาตามใจ หรืออยู่ในกรอบคำว่า ภาษาคน คำนึงไหมบทกวีมีผู้อ่าน หรือต้องการปลดปล่อยถ้อยสับสน ช่วยเติมคุณเติมค่าศรัทธาคน หรือเพ้อบ่นเพียงบ้าประสากวี เป็นงานศิลป์ งานสื่อ หรือเป็นสิทธิ์ สุดแต่คิดริเริ่มแต่งเติมสี แค่ไหนคือความงามความพอดี ฤๅสุนทรียศาสตร์ไร้มาตรวัด ในตลาดบทกวีที่คับแคบ หลายคนแอบบ่นว่าน่าอึดอัด อนาคตบทกวียากชี้ชัด ข้อติดขัดคือนิยาม ความพอใจ หลากความคิดอิสระกวีสร้าง เกิดเส้นทางทระนงน่าหลงใหล ถึงเข้ารกเข้าพงมุ่งตรงไป ทางสายใหม่รอเราลุยเพื่อกรุยทาง อีกคนเขลาคลำไปในความมืด จนฝันชืดใจชาใต้ฟ้ากว้าง รำลึกได้ในฝันอันเลือนลาง ว่าอ้างว้างตามประสายถากรรม
เวทย์ 20 พ.ค. 2547 10:28 น. - ID 53840 
1257
10
0
20 พฤษภาคม 2547 10:45 น. - comment id 271148
ข้อคิดคมมากครับร่วมแจมด้วยครับ รักและคิดถึงลุงเวทย์เสมอ ข้อคิดเตือนสติริเริ่ม ส่งเสริมสรรสร้างทางฝัน ล้วนสู่ปลายทางเดียวกัน แบ่งปันความดีแก่ชน
20 พฤษภาคม 2547 10:52 น. - comment id 271154
ที่ siampoetry.com คุณเลือกได้ว่าจะเดินไปตามยถากรรม หรือให้มีเพื่อนพ้องประคับประคองกัน
20 พฤษภาคม 2547 11:24 น. - comment id 271170
แต่หมดมุขก็หมกหน้าคอยหาผิด แลตามติดบทกรองจับจ้องว่า แสร้งปรุงจัดดัดจริตพินิจวาท์ แล้วตั้งท่าว่าเป็นครูคนรู้จริง องครักษ์พิทักษ์กานท์เมื่อผ่านเท้า แต่ละเย้าก็จะเหน็บให้เจ็บยิ่ง แต่ละย้ำก็จะยังให้ชังชิง ทั้งชายหญิงโปรดยับยั้งระวังตัว องครักษ์พิทักษ์กรองเมื่อต้องร้อย ก็จะปล่อยเย้ยหยันพันหูหัว ต้องน้ำลายปลายย้อยจะพลอยมัว หากเกลือกกลั้วก็จะเหม็นลำเค็ญแล. เอามาฝากฮะ
20 พฤษภาคม 2547 13:20 น. - comment id 271211
ใครจะว่าอย่างไรฉันไม่สน เกิดเป็นคนมีครูผู้สั่งสอน จำแบบอย่างอรรถรสในบทกลอน ทุกขั้นตอนกลั่นกรองทำนองเนาว์ สวัสดีครับลุงเวทย์ ลูกหลานคิดถึงกันทุกคนครับ อิอิ
20 พฤษภาคม 2547 13:22 น. - comment id 271212
สวัสดีค่ะคุณลุงเวทย์ เป็นงานที่ให้ข้อคิดที่ดีอีกงานหนึ่งนะคะ... ดาหลาศรัทธางานประพันธ์ของคุณลุงเวทย์มากค่ะ... ขอบคุณมากค่ะ...
20 พฤษภาคม 2547 13:54 น. - comment id 271235
ข้อหนึ่งพึงสดับ...รับศึกษา แต่ว่าให้เขาเป็นดั่งเขาเป็น...ด้วย
20 พฤษภาคม 2547 14:25 น. - comment id 271242
เปิดป่าช้าเดินวนหาคนเข้า ต้องขัดเกลาอัตตาปัญญาบ้าง สถานที่คำนบเคารพวาง นี่คือทางของกวีหรือผีกลอน ความเกรงใจหายไปที่ไหนเล่า ชวนใครเขาแอบบังไปฟังสอน คนจะไปสนองความตามที่วอน ไม่ต้องต้อนคงจะไปด้วยใจเอย..ฮิ ฮิ ฮิ..
20 พฤษภาคม 2547 16:28 น. - comment id 271311
ไพเราะมากมายเลยค่ะ คุณเวทย์... แถมมีข้อคิดที่คม..มั่กๆ... แวะมาชื่นชมค่ะ.. วีนัสก่ะเจ้า
20 พฤษภาคม 2547 18:08 น. - comment id 271361
งานงามเช่นเดิมค่ะ..ลุงเวทย์..มาทักทายนะคะ..
20 พฤษภาคม 2547 20:42 น. - comment id 271430
สวัสดีครับ
20 พฤษภาคม 2547 20:51 น. - comment id 271435
หลากความคิดอิสระกวีสร้าง เกิดเส้นทางทระนงน่าหลงใหล ถึงเข้ารกเข้าพงมุ่งตรงไป ทางสายใหม่รอเราลุยเพื่อกรุยทาง ชื่นชมผลงานคุณมากครับ เขียนได้ดีมั๊กม๊ากครับ ขอเป็นกำลังใจหั้ยนะครับ ^------------------^
20 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 271453
บางคนชอบสีแดง ลางคนชอบสีเหลือง หลายคนชอบสีชมพู อีกมากมีที่ชอบสีดำ ใครพอจะบอกฉันได้ ว่าสีอะไรสวยที่สุดเอย ???
20 พฤษภาคม 2547 21:20 น. - comment id 271457
หลงทางมาอาศัยในโลกฝัน เราต่ำชั้นยิ่งนักไร้ศักดิ์ศรี โปรดชี้แนะเขตขันธ์วรรณ์กวี ใจดวงนี้จะได้ไม่หลงทาง
21 พฤษภาคม 2547 02:16 น. - comment id 271635
หน้าส่วนตัว
....ตราบใดยังมี ครูดีอยู่
เพียรสู้สอนสั่ง ยังจุดหมาย
ตราบนั้นไม่นาน ละลานราย
ทางกลอนไม่กลาย เป็นทางเกวียน
......เป็นครูเขานะยาก หนัก ต้องใจเย็นๆ ยุคสมัยเปลื่ยนไป.
......เราไม่ห่างเขา เขาก็จะไม่ห่างเรา
เขาจะมาเอง
......ยิ่งใจเราไม่ห่างเขา ใจเขาก็จะยอมรับเอง
ค่อยเป็นค่อยไป
......และก็ขอคารรวะลุงเวทย์ด้วยความจริงใจ
.
21 พฤษภาคม 2547 06:02 น. - comment id 271674
ผู้จั๊ดก๋านเป๊ยนไป๋
21 พฤษภาคม 2547 06:40 น. - comment id 271680
หลงมา ตาม ยถากรรม!!
22 พฤษภาคม 2547 17:19 น. - comment id 272497
สวัสดีค่ะคุณเวทย์ งานกลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
23 พฤษภาคม 2547 12:39 น. - comment id 272920
...ค่ากวีอยู่ในใจใยต้องหลบ มิพานพบหนีไกลไม่เห็นหน้า ต่อให้มีน้ำตานองทั้งสองตา สู้กัมหน้ากัดฟันร้อยเรียงคำ ด้วยค่าของคนนั้นหรืออยู่ที่ไหน อยู่ที่ในผลงานการกระทำ แม้ไม่มีผู้ใดใคร่จดจำ มาตอกย้ำว่าไม่ดีไร้ฝีมือ ด้วยรักในบทกวีที่ฝึกเขียน ดั่งเปลวเทียนส่องนำคำยึดถือ ประดิษฐ์คำร้อยกรองไว้แทนสื่อ ว่าฉันคือ..นักกวี..ที่ไร้นาม
23 พฤษภาคม 2547 22:53 น. - comment id 273235
ฉันมิใช่กวีและมิอยากเป็นกวี เป็นคนดีคนรักการอ่านเขียน ทำทุกสิ่งด้วยใจรักและพากเพียร ฉันจะเขียนทุกสิ่งจากดวงใจ.
24 พฤษภาคม 2547 18:03 น. - comment id 273627
มาอ่าน 8j
25 พฤษภาคม 2547 09:24 น. - comment id 274062
เพราะมากครับ เป็นงานเขียนที่เพราะมากเลย
26 พฤษภาคม 2547 20:21 น. - comment id 274965
แวะมาทักทาย + เป็นกำลังใจนะคะ ยังไงบทกลอนก็ไม่เป็นรองใครนะคะ
27 พฤษภาคม 2547 15:08 น. - comment id 275325
วิจิตร...........ปลิ้นคำแนะนำของพี่เวทย์ไปอ่าน .....วิจิตรอยากให้ลง..........ให้พี่เขียนแนะวิธีเอาอย่างที่พี่แต่งก็ได้ ว่าพี่คิดยังไง........เวลาจะเขียนกลอนขึ้นบทหนึ่ง วิจิตรก้พึ่งหัดเขียนก็ยากจะรู้ .........ลองเขียนให้มีสัมผัสในอย่างพี่ว่าแล้วนะ ....แต่เขียนได้สามบท...บทกลอนมันก็จบ...โดยที่เรื่องมันไม่จบ แต่ก็พึ่งหัดให้มีสัมผัสให้รื่นหูอย่างพี่ว่า แต่พี่เขียนๆมันโดนวิจิตรหมอเลยครับ...เด็กๆ ก็อยากให้มี....คำแนะนำวิธีการเขียนอย่างที่มีเยอะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
