มือใหม่

นกตะวัน

เราเดินมาถึงห้วยหนึ่งในเวลาไม่นาน เพราะห้วยหนึ่งกับห้วยสองอยู่ห่างกันไม่ไกลนัก ริมตลิ่งยังคงมีผีเสื้อลงกินโป่งอยู่ทั่วไป และในน้ำยังคงมีฝูงปลาว่ายทวนกระแสน้ำอยู่เช่นเดิม แต่มีนักท่องเที่ยวหลายคนทยอยกันเดินเข้ามาจนถึงห้วยหนึ่งแล้ว เราจึงรีบเดินกลับ จนกระทั่งมาพบสองหนุ่มคู่เดิมกำลังส่องกล้องดูนกอะไรบนต้นไม้ เข้าใจว่าสองคนนี้คงเป็นนักดูนกมือใหม่ที่พึ่งเริ่มเข้ามาสู่วงการดูนก เพราะเรากำลังกลับแล้ว แต่เขาพึ่งเดินมาถึงแค่นี้
เห็นสองหนุ่มรุมดูอยู่ไม่ห่าง			
ส่องกล้องพลางแล้วเพ่งเล็งมองหา
ต่างมองเห็นเป็นนกแต่รกตา			
ใบพฤกษาแสนมากลำบากใจ
หยิบคู่มือถือไว้เปิดไม่เว้น			
นกที่เห็นหนนี้สีเช่นไหน	
เทียบให้รู้ดูเห็นได้เย็นใจ			
ผลที่ได้แด่เขาทนเฝ้ารอ	
จากมือใหม่ใสสดทดลองขับ			
ค่อยขยับคล่องได้ไม่นานหนอ
แล้วสักวันพลันเก่งนักเลงพอ			
นกบินปร๋อบอกได้ไม่อายคน
แต่ต้องหมั่นขยันมองส่องศึกษา		
สกุณาที่ไหนไปทุกหน
ถามใครไว้ได้ความรู้อยู่กับตน		
ทั้งต้องค้นคว้าอ่านชำนาญเอง	
เราได้เข้าไปสมทบกับสองหนุ่มมือใหม่เพื่อส่องกล้องมองหานกตัวนั้นเช่นกัน และแล้วนกตัวนั้นได้ออกมาปรากฏตัวบนกิ่งไม้ที่ค่อนข้างโล่ง เราจึงรู้ว่าเป็น นกกะรางสร้อยคอเล็ก (Lesser Necklaced Laughingthrush) แต่ก่อนที่เราจะแยกจากกัน ผมได้ทำความรู้จักกับสองหนุ่มนั้นอย่างเป็นทางการ จึงรู้ว่าคนตัวใหญ่ชื่อ ปริญญ์ ส่วนคนตัวเล็กชื่อ หาญ ทั้งสองพึ่งมาดูนกได้ไม่นานมานี้เอง แต่ความขยัน ตั้งใจ และหมั่นศึกษาจะทำให้เขาเป็นนักดูนกที่ดีในไม่ช้า
ท่องไพร ในเมืองเพชร (22)
2 พฤษภาคม 2547