แต้วแล้วอกเขียว

นกตะวัน

เดินผ่านพ้นต้นยวนที่มีรวงผึ้งมาได้หน่อย แว่วได้ยินเสียงนกแต้วแล้วดังมาแต่ไกล แต่ไม่รู้ว่าเป็นนกแต้วแล้วชนิดใดเพราะได้ยินเสียงไม่ค่อยชัด จนกระทั่งมาถึงร่มไผ่ แลเห็นสองหนุ่มกำลังใจจดใจจ่อส่องกล้องมองหาอะไรสักอย่างในกอไผ่ข้างทาง คนหนึ่งสูงใหญ่ราวกับนายทหาร ส่วนอีกคนเตี้ยและบอบบางกว่า คงยังเป็นนักศึกษาอยู่ เสือจุ่นจึงส่องกล้องตามไปบ้าง แล้วคนสูงใหญ่หยิบคู่มือออกมาเปิดดู แล้วเอ่ยขึ้น นกแต้วแล้วอกเขียว (Hooded Pitta)
แต้วแล้วเต้นเผ่นโลดกระโดดเล่น		
ซุกซ่อนเร้นไผ่รกใบปกไสว
เห็นสีเขียวเลี้ยวลดบินคดไป			
หลังกอไม้เพ่งมองจ้องอยู่นาน
หัวสีคล้ำดำมากยากมองเห็น			
แต่ท้องเด่นสีแดงทาแต่งหวาน
ยามเยื้องกรายอายย่างพลางมองนาน		
มิกล้าพล่านเผ่นนักมักระแวง
ขนเขียวพรางอย่างพฤกษาพาฉงน		
เจ้าจึงด้นเดินไปไม่ค่อยแหยง
ทั้งโผผินบินเก่งเร่งเรี่ยวแรง			
กลัวแต่แสงส่องสบอาจพบตัว
หัวปีกฟ้าพร่าวาวคราวมีแสง			
แถบปีกแจ้งขาวจังทั้งดำหัว
ทำให้เห็นเป็นนกเขียวอกตัว			
แม้สลัวมัวแดดแผดรำไร
เสือจุ่นนั้นได้เห็นนกแต้วแล้วอกเขียวแล้วแวบหนึ่ง แต่ผม ป๋ากบ และน้องแอนซึ่งอยากเห็นมากที่สุดยังไม่เห็น เราจึงรออยู่ที่ร่มไผ่ต่อไป เผื่อว่ามันจะกระโดดออกมาให้เราเห็นอีก เข้าใจว่ามันคงหลบซ่อนอยู่ในกอไผ่นั่นเอง เพราะมีกอไผ่ขึ้นอยู่เนืองแน่นเต็มไปหมดและตามพื้นดินยังหนาแน่นไปด้วยใบไผ่แห้งอีกด้วย ในขณะที่สองหนุ่มนั้นยังคงส่องกล้องมองหาอยู่ต่อไป  แต่เรารอนานพอสมควรแล้วเจ้าแต้วแล้วไม่ออกมาสักที จึงพากันเดินต่อไป 
ท่องไพร ในเมืองเพชร (17)
2 พฤษภาคม 2547