รวมพลคนรักษ์ผีเสื้อ

นกตะวัน

เวลา 16.00 น. นักดูผีเสื้อทยอยกันลงจากบ้านกร่างโดยรถตู้บ้าง รถส่วนตัวบ้าง เพื่อกลับไปยังที่ทำการอุทยานฯ ใช้เวลาเพียงไม่นานนักทุกคนจึงมาถึงลานกางเต็นท์หลังศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ผมรู้สึกแปลกใจ เมื่อเช้ามีเต็นท์อยู่เพียงไม่กี่หลัง แต่ตอนเย็นมีเต็นท์มากมายเนื่องแน่นไปหมด ทั้งยังดังไปด้วยเสียงพูดคุยของนักท่องเที่ยวคละเคล้ากับกลิ่นอบอวลของอาหาร ค่ำคืนนี้พวกเรามารวมพลคนรักษ์ผีเสื้อกันอย่างมีความสุข ริมทะเลสาบแก่งกระจาน
ใต้ไทรย้อยห้อยระย้าราตรีนั้น		
เราสังสรรค์สุขใจหาใครเหมือน
รับประทานอาหารค่ำฉ่ำแสงเดือน		
ลมเป็นเพื่อนโชยพัดสัมผัสไกว
ปลานิลทอดสอดกระเทียมเกรียมน่ากิน	
อร่อยลิ้นรสชะอมผสมไข่
น้ำพริกเด็ดเผ็ดดีมีวางไว้			
แกงป่าไทยถึงที่มีให้ลอง
แล้วไปนั่งฟังเพลงบรรเลงเพราะ		
เสียงเสนาะนุ่มหวานขับขานสนอง
ชมสไลด์ให้ความรู้น่าดูมอง			
ภาพพวกพ้องผีเสื้อไม่เบื่อชม
ได้สรวลเสเฮฮาประสาเพื่อน			
เมื่อมาเยือนอุทยานนานสุขสม
เราต่างลับกลับเต็นท์หนาวเย็นลม		
กลางเสียงขรมค่อนดังหลังเลิกงาน
คืนนี้ผมพูดคุยกับผู้คนมากมาย ทั้งคนใหม่ที่พึ่งเจอ และคนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานานมากแล้ว รวมทั้งคนที่มิได้คาดคิดว่าจะเจอ คือ นายเหน่อกับน้องโอ๋ ถึงแม้ว่าเสียงคุยกันของนักท่องเที่ยวที่กางเต็นท์พักแรมอยู่ในบริเวณนี้จะหนวกหู แต่ผมกลับนอนหลับสนิท แถมยังมีเสียงกีตาร์บรรเลงให้ได้ยินอยู่ข้างๆเต็นท์อีกด้วย ช่างเป็นสถานพักแรมที่วิเศษสุดแห่งหนึ่งของเมืองไทยทีเดียว 
ท่องไพร ในเมืองเพชร (15)
1 พฤษภาคม 2547