แรมค่ำเหนือลำแคว

เจือจันทร์


@คืนแรมค่ำเหนือลำแคว
เรือลากแพค่อยเลื่อนไหล
ไกลห่างแฟนมาแสนไกล
พี่เหงาใจอยู่ในแพ
@แม้เสียงเพลงอึกทึก
พี่กลับนึกถึงนวลแข
ดวงหน้านางอยู่กลางแด
ขอลำแควเป็นพยาน
@มองลำน้ำเลาะเลี้ยวลัด
ตัดทิวทัศน์เขาขนาน
สมลือเลื่องคู่เมืองกาญ
ว่าสถานแห่งสุนทรี
@จึงผิวขลุ่ยเหนือผืนน้ำ
เป็นลำนำกล่อมวิถี
จารึกรสเป็นบทกวี
ณ ที่นี้ที่ได้มา
@เสียงเพลงนั้นก็พลันแผ่ว
ตีสองแล้วแน่นอนหนา
ราตรีนี้ขอร่ำลา
สู่นิทราเหนือลำแคว  				
comments powered by Disqus
  • เพื่อนของพระจันทร์

    27 เมษายน 2547 01:33 น. - comment id 254990

    ชอบมากๆเลยเต้ ว่าแต่ใครคือนวลแขของเต้น๊า  5555
  • tiki

    27 เมษายน 2547 02:06 น. - comment id 255000

    เขียนได้หวานสมชื่อเจือจันทร์
    จันทร์ส่องแสนบุหลันอยู่ริมแคว
    
    
    ทิกิ_tiki
  • แม่จิตร

    27 เมษายน 2547 02:24 น. - comment id 255011

    ทางสายน้ำทอดยาวสุดตา
    ลอยธารามาอีกครั้งยังคิดถึง
    โถมโรมรักเหตุใดใจตราตรึง
    แต่วันนี้สุดซึ้งซึ่งแพนี้ไม่มีเธอ
    
  • อัลมิตรา

    27 เมษายน 2547 08:36 น. - comment id 255065

    อื้อ .. ปลายสัปดาห์นี้ ก็ว่าจะล่องแพ ที่เมืองกาญจน์เหมือนกันค่ะ  เอาขลุ่ยใส่กระเป๋าไปด้วย ..
    
    :)
  • Leeon

    27 เมษายน 2547 10:20 น. - comment id 255114

    ว้าว!  อยากเป็นคนที่ผู้แต่งกลอนคืดถึงจังเลย  แต่งได้เพราะดี  อ่านแล้วรับรู้ถึงอารมณ์ เพราะเราก็เหงาตอนไปเที่ยวก็แอบคิดถึงใครบางคนอยู่นะ
  • เจือจันทร์

    27 เมษายน 2547 10:50 น. - comment id 255137

    อิอิ ล่องแพหนุกหนานมากเลย  ขอบคุณคร้าบบ
    ที่แวะเยี่ยมชม
  • เจือจันทร์

    27 เมษายน 2547 10:53 น. - comment id 255139

    บทกลอนน้อยๆ บทนี้ จะเป็นกุญแจไขลิ้นชักความทรงจำ ว่าได้ไปล่องแพกับเพื่อนๆ ปี 3 รุ่น 103   
    
  • พริกเผา

    27 เมษายน 2547 11:40 น. - comment id 255157

    แม้กาลเวลาจะเปลี่ยนผัน  แต่ความทรงจำไม่เคยห้างจากเรารุ่น  103  เพื่อนคนนี้เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ  แม้จะยากเย็นเท่าไหร่เราไม่ลืมเลือน
  • วิจิตร ภู่เงิน

    27 เมษายน 2547 15:21 น. - comment id 255368

    ผมก็อยากไป .. คงสนุกจริงๆละ .. แต่ผมขอให้มีสุราไปได้ทุกที่ละ
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    27 เมษายน 2547 15:36 น. - comment id 255388

    คิดถึง  ช่วงเวลาที่น่าประทับใจนะคะ  เจือจันทร์
    เป่าขลุ่ยไปใจเจือจันทร์ดันลอยไปอุบลฯ
    ใจเจ้าสาวแสนสับสน
    ลอยไปหาคนไกลที่ไม่คิดถึง
    ทุกคน  พยาบาลศาสตร์บัณฑิต  วพบ.นว.
    ปี  3  รุ่น  103
    คงจดจำกับภาพความประทับใจไม่รู้เลือน
    จากการไปเที่ยวด้วยกัน
    ขอบใจเจือจันทร์ที่ถ่ายทอดความรู้สึก
    ผ่านบทกวีเพราะๆให้เพื่อนๆได้อ่าน
    และประทับใจเจือจันทร์มากๆ 
    ที่เป่าขลุ่ยให้ฟัง
    หวังว่าหัวใจจะกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
    แล้วนะเจ้าค่ะ
    รักเพื่อนทุกคน
    
    
    
  • jitjy

    27 เมษายน 2547 21:16 น. - comment id 255651

    เค้าคนนั้นคือใครกันน้า  ชอบจัง อยากแต่งได้อย่างเต้บ้างอ่ะ  แต่แบบว่าความสามารถไม่ค่อยเข้าขั้นน่ะนะ  ว่าจะรบกวนให้เต้เป็นครูพิเศษประจำตัวได้ป่าว อิ อิ  ล้อเล่นจ้า มิกล้าเทียบเค้าคนนั้นของเต้หรอก  แล้วจะรออ่านกลอนเพราะ ๆ ต่อ ๆ ไปของเต้นะจ๊ะ
  • ดา น้องหมี โย่ว

    27 เมษายน 2547 21:21 น. - comment id 255653

    ขลุ่ยนี้ดีจัง...ไม่ต้องตั้งเหมือนสายกีต้าร์
    
    พุงพี่ก็ดีจัง...ตีดังกว่า กีต้าร์
    
    แฟนพี่ก็ดีจัง...ตะแหง่วดังก่ากีต้าร์...??
  • พิราบสีขาว

    27 เมษายน 2547 21:26 น. - comment id 255659

    สุนทรีตรงไหนเห็นมีคนบอกว่าเมาหัวทิ่มเกือบตกแม่น้ำ
    สนุกได้แต่อย่าเกินเลยนะเข้าวัดทำบุญบ้างนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน