สุนทรภู่ครูฉันนั้นขี้เมา ท่านกินเหล้าเช้าเย็นเน้นเสมอ พอเมามายสหายรักมักไม่เจอ ทั้งคราวเผลอผิดพลั้งนั่งทุกข์ทน แต่เมานั้นมันดีฝีปากเก่ง เป็นนักเลงเล่นกลอนอ้อนทุกหน ใครได้ฟังหยั่งถึงซึ้งกมล ทั่วสกลเกริกก้องแซ่ซ้องไทย ครั้นเมามันทันใจให้เจ้าชู้ เห็นโฉมตรูต้องตาน่าพิสมัย ต้องบอกกลอนอ้อนสาวทุกคราวไป เหมือนพ่อไก่กรุ้มกริ่มเหยาะยิ้มชวน คงต้องเมาเคล้าสุรานารีกลอน ดั่งสุนทรท่านภู่ดูหอมหวน แต่ฉันศิษย์คิดไปไม่สมควร จึงเมาล้วนลองรสแค่บทกวี 14 เมษายน 2547
นกตะวัน 14 เม.ย. 2547 20:47 น. - ID 51143 
498
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
