แม้อยากหวนทวนกลับรับรักเธอ ใจกลัวเจอจนเจ็บให้เหน็บหนาว รักเธอนั้นฉันรู้อยู่ยืนยาว เหตุรักร้าวรู้ไหมเธอไม่ตรอง ฉันเป็นคนทนใครมิได้นาน เคืองรำคาญคนบ่นทำหม่นหมอง แม้เอาใจใส่กันฉันไม่มอง หากขอร้องคอยหาพายินดี นั่งทบทวนหวนไปในอดีต เหมือนถูกขีดขัดขวางทางวิถี อิสระผละหายกายยังดี จึงเร็วรี่หนีร้างถอยห่างไกล ขออย่ารอต่อไปจนใจปวด เจ็บร้าวรวดรุกร้นฤๅทนไหว ถ้าเธอช้ำระกำจิตคิดลาไป คนชดใช้คือฉันเธอหมั่นคอย แด่ คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม เจ้าของบทกวี นับถอยหลังถึงวันกลับมา 8 เมษายน 2547
8 เมษายน 2547 14:48 น. - comment id 243478
แม้อย่างไรใจไม่หวั่นฉันยังกล้า ที่จะรอเธอกลับมามิล้าถอย อุปสรรคมากมายใจยังคอย แม้หวั่นน้อยมิมากตอนจากลา แต่ให้รู้ในจิตสนิทนั้น ยังห่วงใยคงมั่นฝันห่วงหา เธอคือคนที่รักที่ศรัทธา เธอคือคนที่มีค่าต่อหัวใจ *-*กลอนไพเราะๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
8 เมษายน 2547 15:38 น. - comment id 243530
มาเยี่ยมครับผม *-*
8 เมษายน 2547 17:19 น. - comment id 243602
มาทักทายนะคะ ..... ขอบคุงด้วยที่ไปให้กำลังใจอ่านะ....
8 เมษายน 2547 19:13 น. - comment id 243654
แวะมาเยี่ยมแล้วนะคะ.... ขอบคุณมากค่ะ เป็นกลอนที่เพราะมากๆ แล้วเดี๋ยววาจะไปตอบในหน้าส่วนตัวให้นะคะ .........รออ่านนะคะ...........