คุณชายห่วงหา-คุณหญิงความรัก

ตฤณ

อรุณสวัสดิ์ครับความรัก...
อรุณสวัสดิ์ค่ะความห่วงหาา
หายไปไหนมานานไม่เห็นหน้า
ก็แหม ไม่ทันพูดจาก็มีคนทำท่าจะลืม
ประชดประชันเก่งจังนะครับ
ก็แน่นอนละคะฉันใช้บทเรียนเป็นตัวรื้อฟื้น
แล้วที่ผมหลับฝันถึงคุณไม่อยากตื่น?
แล้วนึกยังไงละคะ ถึงได้ฝืนลุกขึ้นมา
คล้าย คล้ายว่าคุณจะคิดถึงผม
คิดถึงคุณตอนจะสิ้นลมมากกว่า
เขาว่ากันว่าคิดถึงใครคนสุดท้ายน่ะสำคัญหนักหนา
แค่คิดว่าคุณคือคนที่ฉันอยากเห็นหน้าก็เท่านั้น
งั้นผมก็คือคนสำคัญของคุณ...
รุ่งเช้ายามรับอรุณอบอุ่นคล้ายคุณอยู่เคียงข้างฉัน
ขอโทษนะคนดีที่หายหน้าไปหลายวัน
เก็บถ้อยคำเหล่านั้นอย่ารีบพลันพูดจา
เป็นอย่างไรบ้างครับสบายดีนะ
สบายดีค่ะ แล้วคุณล่ะคะคุณชายห่วงหา
ผมปกติดี เพียงแต่ตอนนี้อยากมีเวลา
เอาไว้คุณกลับมา เราค่อยพูดกัน
ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปไหน
ก็เห็นทำท่า ออกทางว่าจะไปแบบนั้น
น้อยใจอีกแล้วนะครับ ผมงานยุ่งทั้งวัน
ก็แล้วจะให้ฉันนั่งยิ้มนั่งฝันหรือยังไง
น่ารักจังเลยนะคุณไม่เคยเปลี่ยน
แต่ละคำฟังแล้วเอียนแทบทนไม่ไหว
ผมสังเกตุอยู่นะคำพูดผมคุณน่ะอมยิ้มในใจ
ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าชอบใจคำพูดคุณ
เถอะน่ะดีกันนะ ดีกันดีกว่า
ดีกว่าอะไรคะ..พูดจาให้ว้าวุ่น
ก็ดีกว่างอนผมอย่างนี้ แก่เร็วนะคุณ
แน๊ะ! ยังกะตัวเองมีหุ่นผอมเพรียว
ดีไม่ดีคุณก็รักแหละน่า
พูดสักคำหรือยังคะ?พ่อคนเฉลียว
ก็เห็นคุณไม่ปฏิเสธและก็มีผมเพียงคนเดียว
คิดเอาเขาไปข้องเกี่ยว เกลียดนักเชียว คนรู้ทัน
แหะๆ เอาไว้ต่อกลอนหน้านะคะ อยากแต่งเล่น ๆ ไว้น่ะคะ ชอบๆๆ
ปล. เครื่อ่งหมายในคำพูดเป็นของชายนะคะ
ส่วนคำที่ไม่มีเครื่องหมายเป็นของหญิงค่ะ 
^__^