๏ กล่อมเกลี้ยงกรำเหงื่อเฝ้า.....ฟูมฟัก เจ้าเติบโตด้วยรัก....................ลูกข้า ขุนคนนั่นงานหนัก.................ไหนเกี่ยง ขอแต่เอ็งเติบกล้า...................แตกก้านสานพงศ์ ฯ ๏ ปลงเหงื่อปานห่มฟ้า..........ห่าฝน กายเจ็บก็จำทน......................ทุกข์ไว้ หวังวันว่าเติบตน...................ตัวลูก............ตูเฮย เสวยสุขเขษมได้....................ดื่มห้วงสรวงสถาน ฯ ๏ เอ็งสนานสนุกท้า-..............ทายมฤต-.......ยูเวย ประมาทตนประพฤติ.............พลาดพลั้ง เขาห้ามกลับโหมฮึด...............เหิมขี่............รถพ่อ เมาไม่ขับยับยั้ง.....................หยุดยั้งตรองไฉน ฯ ๏ ภัยคะนองเมื่อเข่นมล้าง......มลายหมาย เจ้าเจ็บพิการกาย....................กลัดกลุ้ม ข้าหรือจะฟูมฟาย.................ฟกอก อ้างเหนื่อยอ้างหน่ายอุ้ม.........โอบเลี้ยงลูกถนอม ๚ะ ๖ เมษายน ๒๕๔๗
6 เมษายน 2547 15:09 น. - comment id 242335
อกเอยอัดอกโอ้ ลูกชาย ขับซิ่งชีพวางวาย ตกกลิ้ง รถยนต์ใช่เรือพาย เหยียบเร่ง ไฉนฤา เมาไม่ขับถนอมลิ้น ดื่มได้ภายหลัง ขับแล้วค่อยดื่มก็ได้ อิอิ
6 เมษายน 2547 15:21 น. - comment id 242342
สงกรานต์ทุกปี ผมจะเจอวัยรุ่นซิ่งรถแล้วเกิดอุบัติเหตุ มักคิดไปถึงตอนที่พ่อแม่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก กว่าจะโตออกมาซิ่งรถได้ ก็เหนื่อยยากเอาการอยู่ แล้วแรงกายแรงใจของท่านก็สูญเปล่า .... เมื่อได้ลูกพิการกลับไปเลี้ยงต่อ
6 เมษายน 2547 23:47 น. - comment id 242562
ไปไม่กลับหลับแล้ว ไม่ตื่น ด้วยแหกกฎฝ่าฝืน สิ่งห้าม เมาไม่ขับค่อยคืน พักก่อน ถ้าท่านไม่เกรงคร้าม เหตุร้ายอาจมี
7 เมษายน 2547 05:49 น. - comment id 242647
เขียนได้ดีเห็นภาพมีสาระมากค่ะ