กาแฟร้อน ในยามเช้า

นกตะวัน

หลังจากการอบรมดูนกภาคทฤษฎี รุ่นที่ 42 ณ ห้องบรรยายของอาคารผีเสื้อและแมลงกรุงเทพ สวนวชิรเบญจทัศ ในวันเสาร์ที่ 20 มีนาคม 2547 ได้เสร็จสิ้นลง ในฐานะประธานชมรมเบิร์ดไลฟ์ ผมจึงนัดผู้เข้ารับการอบรมรุ่นนี้จำนวน 40 คนให้มาพบกันที่อาคารในเช้าวันอาทิตย์ที่ 21 มีนาคม 2547 เวลา 07.00 น. เพื่อมาดูนกภาคสนามร่วมกันภายในสวนวชิรเบญจทัศ ผมเดินทางไปถึงอาคารก่อนผู้เข้ารับการอบรม และรองท้องด้วยกาแฟร้อนๆอยู่หน้าอาคาร
จิบกาแฟแลไกลไปทั่วสวน		
ทุกสิ่งล้วนล้ำค่าน่าลิ้มเสมอ
ธรรมชาติวาดไว้เราได้เจอ		
หลงพร่ำเพ้อเพรียกหาครามายล
แสนหอมหวนยวนใจให้อยากชิม	
หากลองลิ้มลืมทุกข์สุขทุกหน
อร่อยล้ำฉ่ำใจในบัดดล		
เหมือนมีมนต์มาสะกดรดเรื่อยไป
วางถ้วยเปล่าเอาไว้ไม่ต้องคิด	
ใจสะกิดเกิดอารมณ์ใครข่มไหว
เสียงนกร้องก้องสวนยั่วยวนใจ	
รุกเร้าให้โหยหาน่าส่องมอง
ตามอีกถ้วยด้วยกาแฟแท้อย่างดี	
หอมเต็มที่ทานไปไร้หม่นหมอง
สวยยามเช้าเฝ้าชมสุขสมปอง	
กาแฟต้องเติมสีสันพลันรสดี
ในยามเช้าแม้ว่าได้จิบกาแฟร้อนยี่ห้อดีหอมหวนสักเพียงใด แต่คงไม่อร่อยล้ำเลิศหรูหากมิได้นั่งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ สัมผัสกับบรรยากาศและความงดงามในยามเช้า ในขณะที่เสียงร้องของนกดังขับกล่อมให้ได้ยินอยู่ทั่วไป เหมือนเช้าวันนี้ของผมหน้าอาคารผีเสื้อและแมลงกรุงเทพ ในสวนวชิรเบญจทัศ ซึ่งเป็นสวนสาธารณะที่งดงามไปด้วยแมกไม้นานาพรรณ และมีนกมาอาศัยอยู่มากมาย ทั้งนกประจำถิ่นและนกอพยพย้ายถิ่น ไม่ต่ำกว่า 80 ชนิดทีเดียว