กาพย์ดอกแคร่วง : แด่ผองเพื่อนผู้โผบิน

เจือจันทร์


๑ แสนเศร้ากมล
จำจากบ้านตน        แรมไกล
๒ เหตุที่จากไป
เข้ามหาลัย           ร่ำเรียน
 
๓ ไปด้วยใจเพียร
จักอ่านจักเขียน      ฝึกปรือ
๔ หวังรู้หนังสือ
เป็นปีกกระพือ       โบยบิน
๕ จึงจำร้างถิ่น
น้ำตาไหลริน          ร่ำลา
๖ พ่อจ๋าแม่จ๋า
รับเถิดลูกยา         กราบกราน
๗ เด็กน้อยวันวาน
วันนี้ห่างท่าน         แล้วหนอ
๘ น้ำตาไหลคลอ
ยามจากแม่พ่อ      อาวรณ์
๙ เสียงแม่ให้พร
เสียงคำพ่อสอน     แว่วดัง
๑0 นกเจ้าคืนรัง
เรากลับหันหลัง     สวนทาง
๑๑ ขึ้นรถไฟราง
แลกวิญญาณร่าง  เดิมพัน
๑๒ จักปั้นความฝัน
หอบเอารางวัล      หวลคืนฯ (บ้านเรา)    				
comments powered by Disqus
  • tiki

    23 มีนาคม 2547 16:53 น. - comment id 235574

    กาพย์เพราะค่ะ
    แล้วจะมาตอบทีหลังคะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มีนาคม 2547 18:41 น. - comment id 235628

    แต่งได้ดีมากเลยค่ะ  มาชื่นชมผลงานนะค่ะ  จริง ๆ อยากร่วมแจม แต่แบบนี้แต่งไม่เป็นค่ะ อิอิ ติดไว้ก่อนแล้วกันนะค่ะ อิอิ
  • sara

    23 มีนาคม 2547 21:10 น. - comment id 235726

    เมียมีชู้ครับ
  • เพิมเพิต...น้องหมี

    23 มีนาคม 2547 22:52 น. - comment id 235773

    ...งุงิ...
    
    
  • สิดามัน

    24 มีนาคม 2547 17:34 น. - comment id 236283

    แจ่ม ดีครับ ให้ความรู้สึก แต่ผมขอติหน่อยนะ ผมไม่ชอบตัวเลขเลย จริงๆ ซิ ผับผ่า
    ให้กำลังใจ คุณเจือจันทร์ค้าบ
  • เจือจันทร์

    25 มีนาคม 2547 12:41 น. - comment id 236734

    ขอบคุณทุกคนครับที่แวะมา สำหรับการพัฒนาคำติมีค่ากว่าคำชมครับ ขอบคุณอีกครั้งครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน