ขุนกลาง 3

นกตะวัน


พรรคพวกของผมทยอยกันข้ามสะพานซึ่งมีลำธารใสเย็นไหลอยู่เบื้องล่าง แล้วเดินไปตามถนนที่คดโค้งตัดผ่านสนามหญ้าโล่งที่มีแสงแดดส่องจัด ไปยังเรือนไม้หลังใหญ่เบื้องหน้าซึ่งมีชื่อว่า บ้านขุนกลาง 3  ผมมองดูรอบๆบ้านซึ่งร่มรื่นเพราะถูกโอบล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่มากมายที่ให้ร่มเงาได้เป็นอย่างดี ผมเดินรั้งท้ายมองดูสิ่งต่างๆไปตลอดทาง แม้ว่าจะเป็นบ้านหลังเดิมที่ผมกับพรรคพวกเคยมาพักแล้วเมื่อปีกลาย 
มองเรือนไม้ใหญ่โตรโหฐาน			
ตั้งตระหง่านใต้เงาเหล่าพฤกษา
ยินเสียงนกวิหคร้องก้องเรื่อยมา		
ขับกล่อมฝ่าฝากลมพัดข่มคลอ	
เห็นสนามยามนี้สดสีเขียว			
หญ้างามเชียวชุ่มฉ่ำสวยล้ำหนอ
ทางเดินลัดตัดโค้งโล่งมากพอ		
แค่อยากขออยู่เคียงก่อนเลี่ยงลา
ดูบันไดใหม่มันขั้นเดินก้าว		
ทั้งรั้วราวเรียงหลั่นช่างสรรหา
ระเบียงงามอร่ามใหญ่ใคร่ขึ้นมา		
เสวนานั่งเล่นลมเย็นจัง
มีห้องหับนับไปได้ถึงสี่			
กว้างขวางดีเดินง่ายสบายหลัง
พร้อมเตียงนอนหมอนผ้าห่มร่มม่านบัง		
อยู่ลำพังพวกเดียวไม่เกี่ยวใคร		
ต่างคนต่างจับจองห้องนอน แล้วนำสัมภาระเข้าเก็บไว้ในห้อง บางคนเตรียมตัวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่บางคนนอนพักผ่อนออมแรงแล้ว ทั้งๆที่หลายคนยังคงนั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงเนื่องจากมีลมพัดเย็นสบาย ส่วนผมเปลี่ยนใจไม่อยากพักผ่อนอย่างที่คิด เพราะแลเห็นผีเสื้อพากันบินว่อนอยู่ที่สนามหญ้าซึ่งมีแสงแดดส่องจัด พอเก็บสัมภาระเข้าห้องเสร็จจึงรีบลงจากเรือนทันที ตั้งใจจะส่องหาผีเสื้อในยามนี้ เพราะเป็นเวลาที่นกหยุดหากินเพื่อพักผ่อน				
comments powered by Disqus
  • somebody

    11 มีนาคม 2547 01:32 น. - comment id 228855

    :)
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 มีนาคม 2547 08:00 น. - comment id 228882

    คอยเป็นกำใจตลอดไป
    
    แต่งได้ดีมากครับเยี่ยมยอดเลย..ชื่นชม
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 มีนาคม 2547 12:17 น. - comment id 229002

    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน