กะรางหัวหงอก

นกตะวัน

 เจ๊กโกหก เจ๊กโกหก  เสียงร้องของ นกกะรางหัวหงอก (White-crested Laughingthrush) ดังขึ้นเป็นระยะๆ ราวกับมีนกหลายตัวส่งเสียงร้องรับกัน ในขณะที่พวกเรากำลังยืนอยู่บนลานหินริมน้ำแม่ลา ต่างคนต่างรีบส่องกล้องมองหา จึงได้เห็นพวกเขาหลายตัวเกาะซุกซ่อนอยู่บนต้นไม้ที่มีใบหนาทึบ แต่ในไม่ช้าพวกเขาได้ลงมาคุ้ยเขี่ยหาหนอนและแมลงตามกองใบไม้แห้งบนลานหินฝั่งซ้ายของน้ำแม่กลาง นับได้ถึง 7 ตัว แลเห็นหัวหงอกสีขาวได้แต่ไกลทีเดียว 
ฝูงหัวหงอกซอกซอนแต่ค่อนตื่น		
โดดระรื่นเริงร่าวางท่าใหญ่
กระเด้งเดินเพลินดินจิกกินไซ้			
คุ้ยเขี่ยใบไม้แห้งปากแยงดู
ปีกหลังคล้ำน้ำตาลหม่นจนถึงหาง		
อกซีดจางจืดขาวสกาวหรู
ท้ายทอยเทาเข้าท่าสวยน่าดู			
ขนหัวฟูฟอกขาวหงอกพราวทา
ช่างน่าขำทำตลกพกหน้ากาก		
เหมือนใครถากทาหน้าดำช้ำนักหนา
แต่แถบเห็นเด่นชัดไม่ขัดตา			
ยื่นปากอ้าเอ่ยร้องเสียงก้องไพร
เจ๊กโกหกตกใจใครด่ากัน			
เสียงเอ็ดลั่นสนั่นร้องซ้องแจ่มใส
ต่างร้องรับสลับเปลี่ยนหมุนเวียนไป		
ไม่มีใครข่มกันสุขสันต์ดี
เรายังคงยืนอยู่ในบริเวณนี้อีกนาน เพราะต้องยกกล้องส่องสำรวจหานกในป่าเต็งรังผืนใหญ่ทางฝั่งขวาของลำน้ำแม่กลาง ถึงแม้ว่าจะอยู่ในช่วงฤดูแล้งที่ต้นไม้ทุกต้นทิ้งใบจนหมดเหลือแต่ลำต้นและกิ่งก้าน แต่มองดูป่าเต็งรังเช่นนี้ท่ามกลางแสงแดดจัดทำให้เราลายตาได้เหมือนกันและหานกแทบไม่เจอ แต่เรายังโชคดีเพราะมี นกไต่ไม้ท้องสีเม็ดมะขาม  (Chestnut-bellied Nuthatch)ทั้ง ตัวผู้และตัวเมีย บินมาไต่คลอเคลียบนต้นไม้ริมน้ำให้เราเห็นได้แจ่มชัด