ฉันพบเธอวันนั้นฉันจำได้ ที่เธอให้สัญญาว่ารักฉัน เป็นรักแท้จากจิตนิจนิรันดร์ ไม่มีวันเหินห่างร้างลาไกล มาบัดนี้ฉันคิดถึงจึงเพ้อนัก เธอที่รักของฉันนั้นอยู่ไหน หรือว่าเธอแบ่งรักนั้นปันให้ใคร จึงปล่อยให้ใจฉันนั้นแทบวาย ฉันคงผิดหวังรักกระอักเลือด หัวใจถูกเขาเชือดสิ้นถวิลหมาย แผลของฉันคงแสบเสียแทบตาย ไม่ยอมหายคลายสนิทจากจิตเรา ตอนแรกรักนั้นหวานปานน้ำอ้อย ช่างหยดย้อยหวานฤดีไม่มีเศร้า ยิ่งนานวันรักนั้นมันซึมเซา เพราะถูกเขาหลอกให้หลงอย่างจงใจ