อย่าหวั่นไหวกับทางข้างหน้า เราต้องห่างสุดตาเพื่อตามหาฝัน คนทุกคนมีจุดมุ่งหมายที่ต่างกัน แค่จำว่าหนึ่งครั้งเคยผูกพันและมีกัน. . . เป็เพื่อนกันตลอดไป
12 กุมภาพันธ์ 2547 17:56 น. - comment id 215265
อย่าหวั่นไหวกับทางข้างหน้า อย่าอ่อนล้ากับปัญหาที่เห็น อย่าได้ทุกข์เมื่อมีทุกข์และลำเค็ญ เพราะทุกอย่างจะเปรียบเช่นหนทาง ให้เราได้ฟันฝ่า เพื่อให้เกิดความกล้ากับคำถาม แล้วสักวันปัญหาใดในนิยาม เราจะสามารถพยายามผ่านขวางหนามได้เอง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*