กลั่นห้วงคิดจิตวิญญาณสานสร้อยคำ กลั่นความจำจริงใจใส่อักษร กลั่นอารมณ์คมขำสับคำกลอน กลั่นความหวังเหยาะซ้อน ใส่วจี เพื่อ ฟ้าดินลมฝนมวลต้นไม้ เพื่อ ดวงดาวพราวไสวไม่ริบหรี่ เพื่อ หิ่งห้อยพร้อยแสงส่องราตรี เพื่อ นทีเย็นใสไหลพรำพรำ นั่นคือใจแสนดีที่มีให้ นั่นคือใจสูงค่าน่าดื่มด่ำ นั่นคือใจห่วงหา กว่าถ้อยคำ นั่นคือใจเลิศล้ำทำเพื่อคุณ อ่านสิคนดีอ่าน อ่านด้วยใจ ซับซาบความอ่อนไหวอันอบอุ่น ลิ้มรสคำหวานละไมละมุน เติมหวังตุนไว้ ใช้แรมทาง วาดฝันสิคนดี ค่อยค่อยวาด ทุกเส้นสีที่แปรงปาดสะอาดสว่าง จากถ้อยคำทีละคำที่จัดวาง สรรเพื่อสร้างโลกใหม่ให้สวยงาม รับรู้เถิดคนดี โปรดรับรู้ ว่าหัวใจเต้นอยู่อย่างวาบหวาม พร้อมมอบรักอบอุ่นเกินเอ่ยนาม คือนิยามยิ่งใหญ่ ในบทกลอน ** ช่วงนี้ขอเสนอบทกลอนที่แหวกแนวจากที่เคยโพสมาแล้วบ้างนะคะ นานๆแต่งที ไม่รู้ว่าใช้ได้บ้างหรือเปล่า ติชมด้วยนะคะ **
23 มกราคม 2547 00:38 น. - comment id 206316
การแต่งกลอนต้องใช้อารมณ์ และแต่งด้วยความเหมาะสมเสมอ ซึ่งในกลอนบทนี้ก็มีนะเออ ฉันจึงขอชื่นชมเสมอกับผลงานเธอนะคนดี *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ส่วนใหญ่เวลาเราเขียนกลอนถ้าจะให้ได้ดีต้องใช้ใจเขียน ซึ่งก็คุณมาแตงก็ใช้มาตลอดเลย ยอมรับค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
23 มกราคม 2547 00:58 น. - comment id 206330
ผู้หญิงไร้เงา ** ขอบคุณที่ทักทาย ฝีมือผู้หญิงไร้เงาก็ใช่เล่นซะที่ไหนล่ะคะ แต่งได้เพราะเช่นเดียวกันค่ะ
23 มกราคม 2547 01:31 น. - comment id 206338
กลอนทุกกลอนแต่ละบท ช่างงดงามหมดจด หาที่เปรียบมิได้ เพราะเธอนั้น ได้กลั่นกรอง มาออกมา จากหัวใจ แทนความรู้สึกภายในใจที่เธอมี เธอเป็นทั้งนักกวี และนักฝัน สักวันเธออาจ เป็นนักประพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ เหมือนเนาวรัตน์ พงษืไพบูลย์นั่นไง คือคุณครู ที่ยังใหญ่ ของเราชาวกวี กลอนดีจังค่ะ ชอบมากเลยค่ะ
23 มกราคม 2547 01:38 น. - comment id 206340
สวย..สด...และ..งดงาม.. อ่านแล้ว..วาบหวาม..ในใจฉัน.. อยาก..จะเห็นหน้าคนแต่ง...ทุกคืนวัน.. อ่านงานเธอ..แล้วนอนฝัน..ทุกวันคืน.. ช่างเรียงถ้อย..และร้อยความ.. ช่างจำนรรค์จา..ละอ่อนหวาน.. โอ้..น้อง มาแตง ผู้แสนงาม... กลอนเธอ..หวาน..จนฉัน...หวาม.. ทั้งหัวใจ.. (ขอแค่นี้ก่อน..แล้วจะต่อให้เต็มวันหลัง.. วันนี้ตาปรือแล้ว..) แวะมาเยียมมาแตงจ๊ะ.
23 มกราคม 2547 01:55 น. - comment id 206343
เบนนี่ ** ขอบคุณในคำชมค่ะ ปลื้มจัง ^__^ ภูตะวัน ตะวันรอน ** อา .. หวานมาก ระวังเบาหวานบ้างนะคะ คิคิ ขอบคุณในคำชมนะคะ วันนี้มาแตงก็เริ่มตาปรือเหมือนกัน กลับบ้านทีไร อยู่หน้าคอมตลอดเลย ขอบคุณที่ทักทายค่ะ
23 มกราคม 2547 10:10 น. - comment id 206392
เป็นคนเขียนฝัน... เติมแต่คืนวันที่เคยขาดหาย ผูกพันกับสิ่งที่ไม่ใช่รูปกาย นั่นคือกลอนของศิลปินใสใส...ที่มีความหมายกับใครสักคน... มาเยี่ยมนะครับ...
23 มกราคม 2547 13:53 น. - comment id 206469
ฝันที่วาดอาจเลอะเทอะไปบ้าง มีจุดด่างเด่นด้อยดูน้อยค่า หากจะเปรียบเทียบใครไร้ราคา แต่ที่มานั้นมากจากหัวใจ
23 มกราคม 2547 13:56 น. - comment id 206472
:) ดีขึ้นทุกวันค่ะมาแตง มาชื่นชม
23 มกราคม 2547 14:10 น. - comment id 206480
ไพเราะมากขอรับ แวะมาทักทายยามบ่าย
23 มกราคม 2547 15:12 น. - comment id 206515
กลอนดีที่หัวใจ หัวใจคนเขียนดี กลอนก็ดีอย่างที่เห็น ^-^
23 มกราคม 2547 19:13 น. - comment id 206605
กลอนเพราะจริง ๆ ค่ะ มายืนยันด้วยอีกคนค่ะ *___________*
23 มกราคม 2547 20:27 น. - comment id 206638
อืมกลอนของพี่เพราะมากๆเลย ใช้ถ้อยคำและความหมายดีจังค่ะ ******มาทักทายด้วยนะค่ะ*****
24 มกราคม 2547 00:21 น. - comment id 206754
^__^ ^________^ ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ขอบคุณทุกเสียงชื่นชมค่ะ
27 มกราคม 2547 09:10 น. - comment id 208237
ชอบครับ ขอเก็บไว้ ภาษา งดงามดีจังเลย ***มาอ่านช้า แต่น่าอ่านครับ***