มะฮู้ไข่ปู

นกตะวัน

เนื่องจากไม่มีนกมาเกาะนิ่งๆให้ถ่ายภาพ นายตั้มจึงหันไปกดชัตเตอร์ถ่ายภาพผีเสื้อหนอนใบกุ่มอินทราที่เกาะตากแดดอยู่ แต่รอแล้วรอเล่านายแบบก็ไม่ยอมกางปีกออกมาให้เห็นสักที สาวอ้วนจึงยืนให้กำลังใจและช่วยลุ้นอยู่ข้างๆ คุณด้วงกับคนอื่นๆเดินนำหน้าไปก่อนแล้ว แต่ผมกลับมองดู มะฮู้ไข่ปู ฟ้าแลบ หรือ ไข่ปูใหญ่ (Rubus alceifolius Poir.) ไม้พุ่มรอเลื้อยที่มีเถาทอดยาวไปไกลถึง 6-8 เมตร เพราะขึ้นพาดพันต้นไม้อื่นในบริเวณนั้นหนาแน่นยั้วเยี้ยเต็มไปหมด 
แม้ใครหยามประณามด่าว่าไม่สวย		
ต้นยาวด้วยย้วยยืดยาดพันพาดเขา
แถมมีขนจนรุงรังน่าชังเจ้า			
หนามยังเฝ้าเอาแต่ตำทำลำเค็ญ
แต่ยามดอกออกเด่นเป็นสีขาว		
ก้านช่อยาวพราวซอกใบไม่มีเว้น
ใครเดินพ่านผ่านไปใคร่อยากเห็น		
เธอสวยเน้นเย็นตาพาให้มอง
ถึงสิงหากันยายนจนตุลา			
เถาขนหนาพากันแต่งแดงแต้มผ่อง
เกิดผลชุกสุกอร่ามยามคอยจ้อง		
เปล่งปลั่งพองลองลิ้มชิมติดใจ
แม้ใบแก่แลไปไม่อยากจับ			
เขียวระยับสลับขนแทบล้นไหล
ใช้ชงดื่มปลื้มแท้แน่กว่าใคร			
สดชื่นได้ให้พลังเช่นดั่งชา
พรรณไม้ชนิดนี้อยู่ในวงศ์กุหลาบ (Rosaceae) แพร่กระจายตั้งแต่จีนและญี่ปุ่นลงมาจนถึงเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยนั้นพบขึ้นอยู่ทั่วทุกภาคในที่โล่งแจ้งแสงแดดจัดกลางป่าดิบแล้งและป่าดิบเขา ตั้งแต่ระดับความสูง 300-1,600 เมตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณที่ถูกหักร้างถางพงหรือริมถนนหนทางที่ตัดผ่านป่า ถึงแม้ว่าจะเป็นวัชพืชริมทางที่ดูเหมือนไร้ค่า แต่ผลสุกสีแดงเข้มซึ่งเป็นผลรวมแบบสตรอเบอรี่เป็นอาหารที่สำคัญยิ่งของนกนานาชนิด