จากใจความเป็น(ลูก)ครู

มัทนา


ค่าของครูอยู่ที่ไหนใครรู้บ้าง
เพียงเรือจ้างแค่ส่งศิษย์เท่านั้นหรือ
จรรยาบรรณหมั่นเพียรเพื่อฝึกปรือ
เหล่านี้คือพระคุณครูหรืออะไร
คอยสั่งสอนศิษย์น้อยกลอยใจนัก
สอนด้วยรักตีด้วยใจจงรู้ไว้
แต่วันนี้เด็กเรียนเอง เคร่งทำไม?..
ตีมิได้ ต้องถนอม ครูตรอมทำ
เด็กศูนย์กลาง การเรียน เลยเป็นสูญ
หวังเพิ่มพูน ความรู้ อย่าเรียนซ้ำ
ต้องค้นหา ขวนขวายเอง เร่งจดจำ
บ้างก็ทำ ได้ผล ครูดีใจ
แต่บางคน ก็ไม่รู้ ครูสอนเถิด
จักบังเกิด ผลดี อันยิ่งใหญ่
เพราะศิษย์เอง จะไปค้น จากที่ใด
จะถามใคร อยู่บ้านนา ในป่าดอย
เลิกการเอ็นท์ เย็นใจ เด็กชนบท
ที่รัฐลด ความเครียดที่ เบียดเต็มร้อย
จีพีเอ เพิ่มขึ้น พวกเราคอย
เพราะอย่างน้อย ไม่ต้องเรียน พิเศษเปลือง
หัวอกของ ความเป็นครู เธอรู้ไหม
ยากจะหา คนเข้าใจอย่าง ปราดเปรื่อง
มิกล้าเอ่ย มิกล้าขัด ด้วยกลัวเคือง
หลายหลายเรื่อง ครูหนักใจ ทำไงดี
ฉันคนหนึ่ง เห็นหลายสิ่ง ผ่านมามาก
ก็ไม่อยาก จะโทษใคร เดี๋ยวโดนซี้ 
เห็นชีวิต คุณครูมา หลายสิบปี
ขอโทษทีถ้าแต่งกลอน กระทบใคร..				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    15 มกราคม 2547 23:17 น. - comment id 203266

    คงจะได้รับฟังมาฝังใจ
    จึงแต่งได้จะแจ้งเห็นแดงแจ๋
    ชีวิตครูแสนระย่อเหมือนถ่อแพ
    อยากยอมแพ้ก็สงสารลูกหลานไทย......
    
    อิอิ สมเป็นลูกครูจริงๆ อิอิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    15 มกราคม 2547 23:18 น. - comment id 203267

    เด็กศูนย์กลางการเรียนต้องขยัน
    ฝึกฝนกันเพื่อมั่นคอยศึกษา
    ไม่มีผู้ชี้นำกับวิชา
    เหมือนค้นหาทางแก้อาจแพ้ทาง
    
    *-*จริง ๆ การเรียนแบบศูนย์กลางมีทั้งข้อดีและข้อเสีย  ในกรณีข้อดีคือเด็กอาจมีศักยภาพที่ดีขึ้นในเด็กกลุ่มที่มีความสามารถ  แต่ข้อเสีย คือเด็กที่ค่อนข้างจะไม่เก่งจะลำบากและไม่อยากเรียนไปเลย*-*
  • แม่จิตร

    15 มกราคม 2547 23:42 น. - comment id 203277

    ผม ชอบกลอนของคุณนะ ท่อนเนี่ยอ่ะครับ
    
    เลิกการเอ็นท์ เย็นใจ เด็กชนบท
    ที่รัฐลด ความเครียดที่ เบียดเต็มร้อย
    จีพีเอ เพิ่มขึ้น พวกเราคอย
    เพราะอย่างน้อย ไม่ต้องเรียน พิเศษเปลือง
    
    หัวอกของ ความเป็นครู เธอรู้ไหม
    ยากจะหา คนเข้าใจอย่าง ปราดเปรื่อง
    มิกล้าเอ่ย มิกล้าขัด ด้วยกลัวเคือง
    หลายหลายเรื่อง ครูหนักใจ ทำไงดี
    
    ชอบมาก ๆ ความดี ขอชมจากใจจริงครับ
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    16 มกราคม 2547 00:07 น. - comment id 203287

    แวะมาทัก..ครั้งแรก..ชอบค่ะ...
    
    ในฐานะที่..เป็นลูกครู..คนหนึ่ง..
    
    แถมเคยมีอดีตแฟน..เป็นครูอีก..
    
    และก็ยังชอบคติ..ที่ว่า..ผิดเป็นครู..
    
    ชีวิตนี้...ก็เลยมีครูหลายคน..
    
    เคยทำให้พ่อผิดหวัง...เพราะไม่ยอม
    เป็นครูตามพ่อ....
    
    แต่ก็ชดเชยทำให้พ่อสมหวังในหลาย ๆ
    เรื่อง...
    
    ทุกวันนี้..ก็ยังรักครู...(ครูจริง ๆ ที่สอน)
    แต่อดีตแฟนครู...(เลิกรักไปแล้ว)
    
    มาด้วยความเคารพ...และรักในครู...
    เพราะเป็นศิษย์มีครู...
    
    สรุป :) ชอบที่คุณเขียนมาก ๆ....
    .
  • เมจิคเชี่ยน

    16 มกราคม 2547 02:14 น. - comment id 203351

    อันความรู้ที่ครูคอยสั่งสอน
    ทุกบทตอนจากใจให้ศิษย์ดี
    พึงคิดตามความหมายด้วยใจมี
    หวังเจ้านี้เติบใหญ่ใฝ่คุณธรรม...
    
    คิดถึงครูจังแฮะ
  • tiki

    16 มกราคม 2547 05:40 น. - comment id 203389

    :)
  • ชัยชนะ

    16 มกราคม 2547 06:51 น. - comment id 203398

    สมัยนี้ สอนนักเรียน พากเพียรยาก
    ต้องลำบาก ด้วยเด็กดื้อ มีปัญหา
    ขอพ่อแม่ ช่วยครู เป็นหูตา
    ต้องหันหน้า มาช่วยกัน ประสานแรง
    
  • ข้าวปล้อง

    16 มกราคม 2547 15:33 น. - comment id 203535

    อีกหนึ่งบทกลอนดี ๆ ที่มีให้อ่าน ^-^
  • ส.ธนฺวนฺตรี

    16 มกราคม 2547 17:54 น. - comment id 203615

    คือ กร พาฉุดจากโคลนที่โดนย่ำ
    คือ เข็ม นำสู่บัณฑิตสัมฤทธิ์ผล
    คือ แสงทอง ส่องหล้าครามืดมน
    คือ หยาดฝน หลั่งค่านามว่าครู
    
  • ส.ธนฺวนฺตรี

    16 มกราคม 2547 17:58 น. - comment id 203619

    อันถ้อยล้ำคำว่าครูรู้กันทั่ว
    ดีหรือชั่วรักศิษย์ไม่คิดหมอง
    อันน้ำฝนล้นบึงท่วมถึงคลอง
    ยังเป็นรองน้ำใสในใจครู
    
    เป็นพระคุณอุ่นแท้แผ่ไพศาล
    ครูประทานการณ์ดีให้ไม่อดสู
    ท่านอุทิศกายจิตมั่นจรรยาครู
    ขอเชิดชูบูชาค่าครูเอย...
    
  • ส.ธนฺวนฺตรี

    16 มกราคม 2547 18:04 น. - comment id 203624

    กลิ่นหญ้าแพรกดอกมะเขือเจือกลิ่นธูป
    ก่อเป็นรูปวันพิธีมีความหมาย
    น้อมรำลึกถึงคุณครูผู้พลีกาย
    สองมือหมายปั้นศิษย์ตนเป็นคนดี
    
    บุญเคยทำนำน้อมยอมยกให้
    ครูพ้นโศกโรคภัยไป่หมองศรี
    เคารพครูกตัญญุตากตเวที
    ให้ครูมีสุขสันต์นิรันดร์เทอญ...
    
    ส.ธนฺวนฺตรี (ธันวันตรี) 
  • มัทนา

    16 มกราคม 2547 22:59 น. - comment id 203747

    ขอบคุณสำหรับทุกๆถ้อยคำบูชาพระคุณครูค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน