คิดครวญจะทวนแบบ ให้อวลแอบประดิษฐ์ตาม คิดคร่ำประจำยาม ก็บ่ตก บ่ตามใจ อึดอัดให้ขัดข้อง กมลหมองลบองนัย ระลึกล้วน ละร่ำไร กว่าจะไข จะคายฉันท์ เห็นสดายุประสิทธิ์ ธ ลิลิตคิดเสกสรรค์ ก้าวตาม บ่ทาบทัน จิต โศกวิโยคใจ หวังอย่าระคางคน หลีกกมลไปหนไกล สถิตย์เพียรเขียนขีดไซร้ จะเรียนตาม จะทำตาม
8 มกราคม 2547 23:23 น. - comment id 199915
การเรียนและเขียนอ่าน พอนานนานจะได้รู้ หากผิดก็คือครู สักวันเราจะรู้ในสิ่งที่ควร *-*ของแบบนี้ต้องใช้เวลาค่ะ เพราะกว่าคุณสดายุจะมาเป็นคุณสดายุได้ขนาดนี้ ผู้หญิงไร้เงาคิดว่าคุณสดายุคงเรียนเขียนอ่านมานานวันแล้วเหมือนกัน ฉะนั้นความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ เอาใจช่วยนะค่ะ แต่โคลงบทนี้เท่าที่อ่านก็แต่งได้ดีนะค่ะ-*
9 มกราคม 2547 06:32 น. - comment id 199983
แต่งฉันท์ประพันธ์บ่อย มนค่อยประดอยไป สัมฤทธิ์สฤษฎ์ใน หฤทัยมิร้อนรน