หน้าส่วนตัว
เนิ่นกาละเวียนคณะก็กราย
ณ หทัยให้วังเวง
ปองสดับพิณะบรรเลง
คติเพลงบรำบรา
ขานขับสดายุสรรพเสียง
ตละเพียงให้ฝันหา
กี่กาล ฤา ทศพรรษา
ดุนเฝ้าจะยลยิน
ฤา เชษฐ์บ่โปรด นยะกมล
มน หม่นสิ้นเพลงพิณ
ลมไล้สรรพ์ภางค์ดุริยยิน
ประดับฉันท์ ประดังฉันท์
งามศัพท์ก็ล้วนตละวิจิตร
สุประดิษฐ์จะเสกสรรค์
เทพไท้ก็อึงดุจประพันธ์
ดุสิตาลงมาดิน
ปวงข้านิกร นพวิชา
พสุธาจงยลยิน
ยอกรกวีอัครกวินทร์
ธ จะโปรด จะปรานบ้าง
สอนสิ่งวิชาคัมภิรภิปราย
จะระบายระบัดสร้าง
ร้อยกลฉันท์วิทยอ้าง
คุรุมีบ่เกรงใคร
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 6 ม.ค. 2547 20:21 น. - ID 44087 
1183
2
0
6 มกราคม 2547 22:17 น. - comment id 198894
แต่งเก่งนะค่ะ ส่วนคุณสดายุนั้นแต่งเก่งมากอยู่แล้ว แต่ก็เอาใจช่วยว่าคุณจะแต่งเก่งเหมือนคุณสดายุนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
6 มกราคม 2547 22:23 น. - comment id 198899
ภาษิตกระเหรี่ยง....บอกว่า จงฝันให้ไกลไปให้ถึงดวงดาว แม้ว่าจะไปไม่ถึงก็ตาม...แต่อย่างน้อย ก็ยังได้เหยียบขี้เมฆ....แต่ ถ้าไม่ฝันอะไรเลย...ก็ได้แค่เหยีบขี้ไก่..เท่านั้นเอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
