ทุกครั้งที่รถแล่นเบี่ยงซ้ายไปตามถนนที่คดเคี้ยวไปตามไหล่เขา ผมมักแลเห็นลำน้ำแม่ปิงไหลคดเคี้ยวลงมาเป็นคู่ขนานไปกับถนน แต่สายน้ำยังคงชุ่มฉ่ำไปด้วยไอหมอกที่โปรยปรายปกคลุมอยู่ทั่วไปจนหม่นมัว ก่อให้เกิดทัศนียภาพยามเช้าที่ค่อนข้างเศร้าและเงียบเหงา แม้แต่ป่าเขาสองข้างลำน้ำที่ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ในบางช่วงยังคงลางเลือนอยู่ในสายหมอกเช่นกัน รอเวลาให้แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาไล่หมอกให้จางหายไป โอ้แม่ปิงอ้อยอิ่งไหลจากไกลแสน เลาะเลียบแคว้นแดนป่าพนาสัณฑ์ จากยอดดอยเชียงดาวไหลยาวพลัน ลำน้ำนั้นไม่หวั่นไหวหลั่งไหลมา แล้วลัดเลาะเซาะใกล้ไหล่ภูเขา วกโค้งเว้าเข้าย่านขนานผา เลียบถนนรถยนต์พ่านไหลผ่านตา สวยนักหนาคราจ้องมองแต่ไกล สองข้างลำแม่น้ำนี้มีป่าเขา คล้ายหมองเศร้าเทาหม่นล้นฝั่งใหญ่ ด้วยหมอกหนามาปิดบังมิดไป น้ำหลั่งไหลในไอหมอกเย้าหยอกลา จนฟ้าสางสว่างแจ้งแสงแดดอ่อน สายน้ำอ้อนสะท้อนเงาเหล่าพฤกษา กระจกเงาเฝ้าค่อนย้อนนภา ฉาบท้องฟ้าทาบทาลำแม่น้ำปิง รถของเรายังคงแล่นอยู่บนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 107 จนกระทั่งฟ้าสาง และทุกคนในรถตื่นกันหมดแล้ว หลายคนรวมทั้งผมด้วยกำลังเริ่มหิว เพราะได้เวลาอาหารเช้าอีกครั้ง แต่จุดหมายปลายทางของเราอยู่ที่ร้านบุญทองพานิช ร้านข้าวขาหมูเจ้าประจำในตัวอำเภอเชียงดาว เราจึงไม่จอดแวะรับประทานอาหารเช้าที่ไหน จนกระทั่งมาถึงตัวอำเภอเชียงดาว และรถของเราจอดที่หน้าร้านบุญทองพานิช
นกตะวัน 6 ม.ค. 2547 19:07 น. - ID 44081 
1286
1
0
6 มกราคม 2547 22:04 น. - comment id 198887
แม่ปิงที่ได้เห็น สวยดั่งเป็นภาพในฝัน ถ้าได้พบประสบพลัน แล้วตัวฉันคงชื่นชอบ *-*อ่านกลอนบทนี้แล้วทำให้อยากไปเที่ยวเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
