@ด้วยสับสนจักสืบสานซึ่งงานสร้าง จึงลาร้างห่างหันหลังหวังหลีกหนี เร้นหัวใจเฝ้าใฝ่ฝันอันพึงมี หลังหน้าที่ในสถูปรูปธรรม @เยี่ยงเครื่องยนต์กลไกในระบบ ที่หมุนเวียนไม่รู้จบกลบถลำ ทับถมใจให้จิตเจ็บจนจดจำ แดดิ่งดำดังเดือนดับดั่งลับดาว @กลับหันหน้าเข้าหาแสงอันแรงกล้า ระยิบระยับจับตาสีฟ้าขาว บทกวีหลากสีสันอันพร่างพราว วับแวววาวสกาวสะพรั่งดังดารา @หวังใจว่าจักแต่งกลอนดังตอนก่อน ให้สุนทรดังมุ่งมาดปรารถนา กระดาษบางบนทางกลอนแต่ก่อนมา อนิจจาปากกาเก่าเราหายไป @ปากกาเก่าเจ้าหายไปใช่ไร้ทาง ปากกาใหม่ยังคงวางอยู่ใกล้ใกล้ เขียนไม่ลื่นดังด้ามเก่าไม่เป็นไร คุณค่ามันที่ฉันใช้..ได้เขียนกลอน
เจือจันทร์ 29 ธ.ค. 2546 08:05 น. - ID 43632 
969
4
0
29 ธันวาคม 2546 08:26 น. - comment id 195683
ตามมาหม่ำๆๆๆอาหารชั้นดีของจิตวิญาณ อ่านบทกวีที่ไพเราะ ปากกาด้ามใหม่...ใช้บ่อยๆก็ลื่นไปเองนะคะ
29 ธันวาคม 2546 09:11 น. - comment id 195703
เดี๋ยวช่วยตามหานะครับ
29 ธันวาคม 2546 11:53 น. - comment id 195732
เมื่อทิ้งร้าง ห่างหาย ไม่เห็นหน้า เมื่อกลับมา ขอต้อนรับ กลับสู่ฝัน มารังสรรค์ บทกลอน ย้อนคืนวัน มาร่วมกัน สรรสร้าง ผลงานดี.......
29 ธันวาคม 2546 19:46 น. - comment id 195862
แหะๆ ติดขัดบ้างเพราะเพิ่งหัดขัดเกลา ขอบคุณผีเสื้อปีกบาง ต๋องแต๋ง และ ....ทุกท่านที่แวะมาครับ จากใจเจือจันทร์
29 ธันวาคม 2546 21:07 น. - comment id 195879
ปากกาใหม่ที่คุณใช้ในวันนี้ ดูแล้วดีเหมือนของเก่าที่เราเห็น ปากกาเก่าหรือไม่ใช่จำเป็น เพราะแค่เห็นก็รู้ว่าดูดี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ฝีมือไม่เคยตก สุขสันต์วันปีใหม่นะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆนะค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
