คืนนี้มีจันทร์กระจ่างฟ้า ฉันมาเฝ้าอยู่คู่สายสินธุ์ รอส่งหัวใจที่พังพินท์ เผื่อเธอได้ยินก่อนวางวาย กระทงน้อยลอยไปกลางสายน้ำ ลอยลับลำน้ำไปใจฉันหาย ปีนี้ไม่มีเธออยู่ข้างกาย ใจละลายล่องลับกับสายธาร แล้วตอนนี้เธออยู่ไหนใครรู้บ้าง ใจอ้างว้างของฉันขอส่งสาร ลอยกระทงหัวใจขอไหว้วาน ส่งรักผ่านให้เธอกลับอย่าลับเลือน
9 พฤศจิกายน 2546 22:38 น. - comment id 180078
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่ก็เศร้ามากเหมือนกัน มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
10 พฤศจิกายน 2546 20:23 น. - comment id 180299
กระทงน้อยลอยเลื่อนค่อยเคลื่อนคล้อย รักอย่าลอยแรมร้างให้ห่างหาย ฝากความรักภักดีมั่นฝันไม่คลาย ดุจดั่งสายธารแห่งรักจักรอคอย....ฯ มาทักทายค่ะ...กลอนไพเราะมากค่ะ..
13 พฤศจิกายน 2546 06:20 น. - comment id 181043
ขอบคุณ คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณ คุณ ราชิกา ขอบคุณทุกคนจ้า
13 พฤศจิกายน 2546 06:53 น. - comment id 181045
..อยู่ที่นี่... ใกล้ๆ..เธอ.. แอบพร่ำเพ้อ.. ถึงเธอ.. ทุกค่ำคืน.. . ..มองดาว..ฝากฟ้า..ขอหยิบยื่น... ..แค่..รักคืน.. กลับมา...ที่ตรงนี้... ...เรนแจม..นะคะ.. บทกวี..ไพเราะจัง...
15 พฤศจิกายน 2546 07:34 น. - comment id 181742
ขอบคุณจ้ะเรน กลอนเรนก็เพราะมากเลย