วันที่เจ็ดพฤศจิกามาบรรจบ เป็นวันครบรอบปีพอดีหนา ที่หน้าฉันนั้นต้องนองน้ำตา เพราะมารดาของข้าลาจากไป ทั้งชีวิตท่านอุทิศทำเพื่อลูก แต่กลับทุกข์เพราะลูกบางครั้งร้าย ลูกเจ็ดคนแม่เลี้ยงได้สบาย แต่สุดท้ายความตายมาพากเรา แม่ทนทุกข์เลี้ยงลูกมาหกสิบ ปีที่สิบแปดนั้นฉันฝันร้าย เพราะสูญเสียพระในดวงใจ เป็นปีที่โหดร้ายในชีวี มัจจุราชโหดร้ายทำลายหวัง ที่ฉันนั้นเคยตั้งใจเอาไว้ อยากเห็นท่านหลั่งน้ำตาเพราะดีใจ ในวันที่ลูกชายได้ปริญญา ลูกจะขอจดจำคำสั่งสอน อันเป็นพรให้ไว้กับลูกหนา จะขอทำตามคำที่แม่ว่า ขอวิญญาณ์มารดาอย่าหว่งใย ขอกุศลผลบุญที่ลูกนี้ ได้กระทำความดีอุทิศให้ ขอวิญญาณแม่นั้นจงสุขใจ ในวิมานอันสดตลอดกาล
6 พฤศจิกายน 2546 21:30 น. - comment id 179168
ขอให้คุณแม่คุณสายรุ้งจงสุขสันต์ อยู่บนสวรรค์ชั้นฟ้าจงสุขขี อย่าได้ห่วงคุณสายรุ้งคนใจดี เพราะแม่นั้นสอนว่าดีนี้แน่นอน ***ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ และคิดว่าวิญญาณของคุณแม่คุณคงจะสงบสุข เพราะลูกของท่านก็ได้เป็นคนดีคนหนึ่งของสังคมแล้วเหมือนกันค่ะ***
6 พฤศจิกายน 2546 23:38 น. - comment id 179218
เพียงแค่นี้คุณแม่ของคุณก็ชื่นใจแล้วล่ะ
7 พฤศจิกายน 2546 11:07 น. - comment id 179251
ขอแสดงความเสียใจนะขอรับ ******* คุณแม่คุณคงเฝ้าดูแลคุณอยู่ที่ไหนสักแห่งนี่แหละขอรับ
7 พฤศจิกายน 2546 11:27 น. - comment id 179253
ตอนเราป่วยใครเล่าเฝ้าใกล้ชิด ช่วยเราคิดในยามเราสับสน ตอนเราเจ็บใครเล่าที่ทุกข์ทน ใครหนอสนใจเราเท่ากับแม่
7 พฤศจิกายน 2546 13:44 น. - comment id 179266
ตะแหง่วเสียใจด้วยนะ สายรุ้ง.......สายรุ้งอย่าคิดมากนะ แม่ของสายรุ้งคงดีใจที่เห็นสายรุ้งมีความสุข.......
7 พฤศจิกายน 2546 17:07 น. - comment id 179280
ขอบคุณในน้ำใจที่เพื่อน ๆ ให้ตลอดมา ที่อยู่ได้ก็ด้วยกำลังใจนี้เองครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการลอยกะทงนะครับ