งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทะนง วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย อีกมุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้าแท้ หญิงแก่ๆ นั่งหงอย และคอยหา โอ้ วันนั้น เป็นวัน อันตราย แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์ วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่ เจ็บท้องแท้ เท่าไหร่ มิได้บ่น ทนอุ้มท้อง กว่าจะคลอด รอดเป็นคน เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส ได้ชีวิต แล้วก็หลง ระเริงใจ ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา ไฉนจึง เรียกกัน ว่า วันเกิด วันผู้ให้ กำเนิด จะถูกกว่า คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้ เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ ควรที่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่ ระลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแท้ อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว ฯ
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม 23 ต.ค. 2546 15:19 น. - ID 40454 
1621
3
0
24 ตุลาคม 2546 17:57 น. - comment id 175810
แต่งดีมากค่ะ ถ้าว่างๆไปอ่านเรื่องสั้นเราบ้างนะ
25 ตุลาคม 2546 00:25 น. - comment id 176011
จำไม่ได้ว่าเป็นของใคร แต่ที่จำได้คือเป็นของสมาชิกในไทยโพเอ็มนี่หละค่ะ แต่งไว้นานแล้ว ผู้หญิงไร้เงาชอบมากเลยค่ะ เพราะคนแต่งแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลย ชอบค่ะชอบ
25 ตุลาคม 2546 11:08 น. - comment id 176089
ยังไงก็จะไปอ่านนะคะ ---- คุณจินนี่ ขอบคุณมากค่ะที่บอกที่มาของกลอนบทนี้ ก็ไปเวบอะไรก็ไม่รู้มา เห็นกลอนบทนี้ก็ไปเอามา --- คุณผู้หญิงไร้เงา
27 ตุลาคม 2546 15:12 น. - comment id 176540
ขอบคุณนะที่ไปเขียนบรรยายให้เรา
27 ตุลาคม 2546 19:03 น. - comment id 176584
ot a problem ka Jinny
28 ตุลาคม 2546 09:57 น. - comment id 176772
กลอนบทนี้มีมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เรายังไม่เกิดแหน่ะ เป็นกลอนที่จำไม่เคยลืมเลย ยิ่งทำให้รู้สึกรักแม่มากยิ่งขึ้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
