บทกวีกับ...ยามที่ดวงอาทิตย์ลับฟ้า

รุ้งสวรรค์

     ..ครั้งนั้นเมื่อดวงตะวันลับลง
ความเหงาก็คลุมใจเธอ..ให้เธอยิ่งสั่นไหว
และแม้แค่ลมเบาเบา..พัดมา
ก็แทบจะกรีด..กรีดใจเธอให้ขาดไป
      ..ฉันรู้ฉันเข้าใจความเลวร้ายที่เธอ..ผ่านพ้น
มันสับสน..อยู่บนโลกเดียวดาย
ครั้งนี้จะมีฉันอยู่ตรงนี้ไม่ห่างไป..
จะห่วงใย...จะปลอบเธอ
     ..ทุกครั้งที่ลมเบาเบาพัดมา
ฉันก็จะคอยโอบกอดให้เธอได้อุ่นใจ
ไม่ว่าต้องเจอเรื่องราวเช่นไร
ฉันก็จะอยู่ไม่ไปไหนให้ห่างเธอ
     ..ก่อนนั้นเธออาจเป็นใครคนหนึ่ง..บนโลกนี้
แต่นับตั้งแต่วันนี้เธอเป็นโลกของฉัน..เธอคนเดียว
และไม่ว่าจะวันไหน..ไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว
ขอเพียงเชื่อในฉัน..กับรักที่ให้เธอ
     ..ทุกครั้งที่ลมเบาเบาพัดมา
ฉันก็จะคอยโอบกอดให้เธอได้อุ่นใจ
ไม่ว่าต้องเจอเรื่องราวเช่นไร
ฉันก็จะอยู่ไม่ไปไหนให้ห่างเธอ
     ..จากวันนี้จะมีเรา.....
    ...จะมีฉันดูดวงอาทิตย์ตก..เป็นเพื่อนเธอ.... 				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    22 กันยายน 2546 14:53 น. - comment id 169754

    เมื่อตะวันลับขอบฟ้า
    แสงทองส่องสว่างก็พลันหาย
    มีดวงดาว และแสงจันทร์มาทักทาย
    ข้าง ๆ กายเธอมีใครบ้างหรือยัง
    
    บนโลกแห่งความสับสน
    บนถนนที่ผู้คนดูแปลกหน้า
    บนทางเดินที่ดูเหมือนเหว่ว้า
    เธอมีใครคอยปลอบใจบ้างหรือยัง
    
    หากมีใครอยู่ตรงนั้น
    ก็ขอให้ฉันรู้ว่าเธอมีความสุข
    หากวันไหนที่เธอมีความทุกข์
    ขอให้ฉันได้รู้ว่าเธอยังมีคนที่ห่วงใย
    
    อาจไม่ได้นั่งมองตะวันลับขอบฟ้าไปกับเธอ
    แต่ภายใต้ฟ้าผืนเดียวกันที่ห่างไกล
    ตะวันฟ้าโน้นกับตะวันฟ้านี้
    คงมีสักเวลานาทีที่ฉันและเธอได้มองพร้อมกัน
    
    คิดถึงเหมือนกันนะ^_____________^
    
    
    
  • ไหน

    22 กันยายน 2546 18:03 น. - comment id 169786

    รับรู้ความคิดถึงของเธอที่มีให้นะครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 กันยายน 2546 00:32 น. - comment id 169956

    เมื่อตะวันตกดิน
    ความรักเธอรวยรินอ่อนไหว
    แต่นั่นก็ยังไม่เป็นไร
    เพราะฉันจะดูแลรักให้เธอเอง
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน