ในเวลาที่ฉันรู้สึกท้อแท้ หัวใจมีแต่รอยแผล - - - อ่อนแอ - - - ร้าวไหว ยังมีใครคนหนึ่งซึ่งคอยปลอบใจ และให้กำลังใจ - - - กับคนอ่อนแอ ฉันอยู่คนเดียวในห้องที่โล่งกว้าง หัวใจที่ลอยเคว้งคว้าง - - - เต็มไปด้วย - - - รอยแผล เธอก้าวเข้ามา - - - ซับน้ำตา - - - และบอกฉันว่าอย่าเพิ่งอ่อนแอ พรุ่งนี้ยังมีทางแก้ - - - อย่าไปแคร์ - - - แค่คำว่าสายไป เธอทำให้ฉันยิ้มได้ทั้งน้ำตา ทำให้ฉันรู้ว่า - - - กำลังใจที่เธอให้มา - - - มีค่าแค่ไหน ทำให้คนเศร้าคนหนึ่ง - - - รู้สึกซาบซึ้ง - - - ถึงความห่วงใย ไม่อาจจะหาสิ่งใดมาตอบแทนน้ำใจจากเธอ ฉันจึงแต่งกลอนบทนี้ - - - มามอบให้ อยากให้เธอได้อ่าน - - - และรับรู้ไว้อยู่เสมอ ว่าคน คนหนึ่ง - - - ซึ่งไม่เคยแม้แต่จะพบเจอ จะเก็บเธอไว้ในใจดวงนี้เสมอ - - - ตลอดไป - - - ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ มาแตงขอมอบกลอนนี้ให้ทุกคนที่อยู่ในบ้านแสนอบอุ่นหลังนี้ และขอบคุณมากๆ สำหรับพี่พุดที่มีกำลังใจดีๆ และ comment ดีๆ ส่งถึงมาแตงเสมอๆ ขอบคุณมากค่ะ ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
มาแตง 6 ส.ค. 2546 10:45 น. - ID 37483 
616
4
0
6 สิงหาคม 2546 20:21 น. - comment id 158894
มารับด้วยความยินดีค่ะ น้องมาแตง
6 สิงหาคม 2546 21:59 น. - comment id 158947
รับมอบ ด้วยคนค่ะ
6 สิงหาคม 2546 22:25 น. - comment id 158956
แวะมาเป็นกำลังใจให้ในตอนนี้ คงยังไม่สายเกินไปในฤดีใช่ไหม จะเป็นกำลังใจให้เธอคนไกล มีความรักที่สดใสตลอดไปนะคนดี ***จำได้ว่าช่วงที่น้องส่งบทกลอนพี่ไม่ค่อยว่างอยู่หน้าเครื่องคอมฯ ได้อ่านเพียงไม่กี่บท แต่ก็รับรู้ได้ว่ากลอนกลั่นจากความรู้สึกเกือบทุกบทที่ลงคอมเม้นท์ไป ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
7 สิงหาคม 2546 13:21 น. - comment id 159143
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนมากนะคะ อบอุ่นใจทุกครั้งที่เปิดประตูบ้านหลังนี้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
