บทกวี..กับค่าน้ำนม

รุ้งสวรรค์

     แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง..
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
     แต่เล็กจนโตโอ้..แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ..โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร..มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
     ควร คิดพินิจให้ดี 
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
     ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช..เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ..ทดแทนไม่สิ้น..พระคุณแม่..เอย..				
comments powered by Disqus
  • แจง

    5 สิงหาคม 2546 19:17 น. - comment id 158671

    เรามีวันนี้ได้เพราะน้ำนมของแม่
    
  • โน๊ต ปากน้ำ

    5 สิงหาคม 2546 20:43 น. - comment id 158689

    ดีใจกับคนที่มีแม่อยู่ข้างกาย คอยให้ความอบอุ่นและเสียใจกับคนที่ขาดแม่ผู้ที่ให้ไออุ่นเราทุกอย่างตั้งแต่เกิดจนวันที่จากโลกนี้ไป 
    ทำไม่ผมถึงจะได้แม่กลับคืนมา ?
  • apple

    6 สิงหาคม 2546 14:40 น. - comment id 158833

    อุ่นใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียน
    อบอุ่นอ้อมแขนแห่งรักแม่ประคอง
    
    ^___^  พอดีตอนเด็ก ๆ ไม่ได้กินนมแม่นะ
    ขอเปลี่ยนเป็นค่าน้ำเงิน แทนแล้วกัน ฮ่า ๆๆ
    รักแม่ที่สุดเลย
  • ใจปลายทาง

    6 สิงหาคม 2546 17:50 น. - comment id 158861

    เป็นบทเพลงที่เพราะมาก ฟังกี่ครั้งก็ไม่รู้เบื่อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน