@@ที่เศร้าด้วยจำใจห่างไกลบ้าน แดนสำราญ kongdin ถิ่นสดใส จากครั้งนี้..แทบร้องโฮ..โอ้อาลัย คงไม่ได้เห็นหลานตั้งนานวัน ก้าวขึ้นรถ..ขาสั่นขวัญสะอื้น แสนสุดฝืนความนัยที่ไหวหวั่น คงอีกหลายราตรีที่พบกัน กลัวเธอนั้นเปลี่ยนใจให้ลืมเลือน ขับรถด้วยหัวใจไม่เต็มร้อย ตาเหม่อลอยดั่งใจถูกใครเฉือน จากสามวันนั้นหนาเหมือนห้าเดือน เศร้าใดเหมือนเรานี้ไม่มีเลย เพื่อนฝูงนั่งเฮฮามาในรถ เรารันทดเพียงไรเล่าใจเอ๋ย พยายามทำใจให้เหมือนเคย ไม่อาจเฉยนั่งอยู่หดหู่จัง เฮ้..kongdin คิดอะไร..บอกได้..อ่ะ..เปล่า? คิดถึงเขา..ละซี..ไม่มีหวัง เขาเป็นใคร..ไม่รู้นี่..ไม่จีรัง แล้วจะยัง..เศร้าไปทำไมกัน เพื่อนหวังดีที่เห็นฉันนั้นเศร้าหมอง บางคนร้องเพลงปลอบใจให้สุขสันต์ เพลงพี่เบิร์ด..ยุคนี้..ที่สุดมันส์ แต่ว่าฉันยังหดหู่อยู่เช่นเดิม@@..??
kongdin 19 ก.ค. 2546 08:45 น. - ID 36752 
941
1
0
19 กรกฎาคม 2546 21:09 น. - comment id 155288
พี่ดิน.. เรน..ตามมาอ่าน..นะคะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
