ถ้าฉันเป็นพระจันทร์ ฉันคงเงียบงันถ้าดาวไม่เต็มฟ้า ถ้าฉันเป็นตุ๊กตา ฉันคงเหงายิ่งกว่าหากไม่มีใครมาพูดจา...กอดกัน ถ้าฉันเป็นหนังสือ ฉันคงน้อยใจหากไม่มีใครมาถือ..เปิดอ่านข้อความของฉัน ถ้าหากฉันเป็นดวงตะวัน ฉันคงคิดถึงพระจันทร์ที่ไม่เคยได้เจอ ถ้าฉันเป็นดอกหญ้า ฉันคงเปราะบาง อ่อนล้า อยู่เสมอ ถ้าฉันเป็นก้อนหินช่างละเมอ ฉันคงคอยเพ้อถึงดวงดาว ถ้าฉันเป็นนาฬิกาทราย ฉันคงร้องไห้ถ้าเวลาหายไปจากโลกใบเก่า ถ้าฉันเป็นกระดาษที่บางเบา ฉันคงลอยคว้างกลางสายลมเหงาไร้ราคา ถ้าฉันเป็นตัวโน๊ตดนตรี ฉันคงรู้สึกดีหากมีใครมาเริงระบำใต้เงาฟ้า ถ้าฉันเป็นผู้หญิงเจ้าน้ำตา ฉันคงเหว่ว้า...หากขาดเธอสักคน ถ้าถามว่า....ทำไมเธอถึงสำคัญ คำตอบนั้นคงมากมายด้วยเหตุผล ถ้าหัวใจของฉันคือเธอคนเดียวที่มีอิทธิพล ...รัก...คงเป็นคำตอบเดียวในทุกเหตุผลของหัวใจ
18 กรกฎาคม 2546 13:51 น. - comment id 154972
^*^ ^*^ ^*^.........มาให้กําลังใจจ๊ะ...............^*^ ถ้าเรารักใครสักคน หัวใจก็คงวกวนสับสนกับคําถาม ฉันรักเธอเพราะรัก..ยากจะหานิยาม ทุกคําถาม คําตอบคือรักเธอเท่านั้นเอง ^*^....................^____^..................^*^
18 กรกฎาคม 2546 16:17 น. - comment id 155005
หากฉันเป็นปลา จะมีไหมธาราที่พักพิง หากฉันเป็นเจ้าหญิง จะมีไหมเจ้าชายในโลกความจริง เธอคือคนที่สำคัญกับฉัน ลึกลงในใจนั้น มีแต่คำว่ารักเธออยู่เต็มหัวใจ..........
21 กรกฎาคม 2546 10:49 น. - comment id 155617
ถึง...แนทตี้... นี่แหละหัวใจหนึ่งที่มั่นคงเสมอ พร้อมจะให้เธอตลอดไป นี่แหละชีวิตหนึ่งที่ยังคงวางไว้ ให้เธอคนเดียว....รักมักไม่คำเป็นต้องมีเหตุผล เพราะมันมีความหมายในตัวของมัน ขอบคุณนะกับกำลังใจที่แวะเข้ามาทักทาย ถึง...น้องกระดานโต้คลื่น หากน้องเป็นปลาพี่จะเป็นธาราให้พักพิง หากน้องเป็นเจ้าหญิงพี่หวังให้น้องเจอ เจ้าชายที่มีรักจริงในสักวัน ไม่ว่าน้องจะเป็นอะไร พี่ขอเป็นกำลังใจไม่เปลี่ยนผัน รัก...คำนี้มีให้เช่นกันเก็บไว้ในใจ.... ขอบคุณนะ...หายไปนานแต่ก็คิดถึง
22 กรกฎาคม 2546 18:10 น. - comment id 155958
ถ้าฉันเป็นตัวฉันเองละ แล้วฉันจะทำอย่างไรในเวลานี้ เวลาที่หัวใจรู้สึกเหงาสิ้นดี แล้วคราวนี้ฉันจะทำอย่างไร ...ช่วยตอบที...