ดวงดาว ...ลอยตากฝน...อยู่บนฟ้า ฉันแหงนหน้า...ค้นหาถึงความเหงา บางทีฉันอาจเป็นเช่นดั่งดวงดาว อยู่ในห้อง...ร้องไห้กับความเหงา...ไม่มีใคร ความคิดถึงโลดแล่นสม่ำเสมอ ณ ดินแดนที่ไกลห่างเธอหรืออีกฟ้าไหน ใครคนหนึ่งยังคงงดงามท่ามกลางหัวใจ ทุกเรื่องราวยังพลิ้วไหวตลอดมา หากเธออยู่ที่ไหนแล้วได้ยินเสียงฉัน อยากให้รู้ว่าทุกๆ วันมีฉันที่ห่วงหา เราอาจไม่ได้เจอกันเธอคงลืมฉันไม่กับกาลเวลา เธอคงบอกใครต่อใครว่าเลิกคิดถึงฉันแล้ว...ใช่ไหมคนดี สำหรับฉัน ไม่เลย ไม่เคยตอบอย่างนั้น ฉันยังตอบใคร ๆ อยู่ทุกวันว่า...คิดถึงเธอคนนี้ ห่างไกลเกินกว่าจะใกล้ แต่ยังมั่นคง ยังห่วงใยทุกที อยากให้รู้ว่าทั้งชีวิตนี้....คิดถึงเพียงเธอ....
7 กรกฎาคม 2546 14:25 น. - comment id 152531
ฟังนะฟังคำตอบที่อยากเอ่ย อยากจะเฉลยเอื้อนเอ่ย ณ จุดนี้ คิดถึงเธอเช่นกันคิดถึงนั้นทุกนาที และคิดถึงเธอคนดีเสมอมา ***ถ้าจะถามว่าคิดถึงไหมคงบอกว่าใช่เลย ยังไงอยากลืมวันเกิดเราสองคนตรงกัน ฉะนั้นความผูกพันไม่มีวันจางหายแน่นอนจ๊ะ***
7 กรกฎาคม 2546 15:01 น. - comment id 152542
ได้ยินเธอบอกว่า...คิดถึง หัวใจก็ซาบซึ้งล่องลอยไปไหน ๆ แอบยิ้ม เป็นสุขและดีใจ ที่โลกกว้างมีคนคิดถึงเราอยู่ใต้ฟ้าคราม ขอบคุณคะพี่ตูน ที่คิดถึงเปิ้ล คนใต้นี่ใจดีจังเลยนะ รับรองว่าไม่ลืม ดีใจจังยังจำได้ว่าเราเกิดวันเดียวกัน ^__________________^ ปลื้มจ๊ะ
7 กรกฎาคม 2546 15:18 น. - comment id 152546
โลกใบนี้จะกว้างใหญ่เพียงใดเล่า โปรดจงรู้ยังมีเงาความห่วงหา คิดถึงเธอเสมอเมื่อเธอนั้นร้างลา ยังพบอยากเจอหน้าอยากบอกว่าคิดถึงเธอ ***จริง ๆ จ๊ะคนใต้ใจดีเสมอ ดีใจเช่นกันที่น้องแอ็ปเปิ้ลก็ไม่ลืมพี่คนนี้ คิดถึงมาก ๆ เลยนะ และจะติดตามผลงานครั้งต่อไปจ๊ะ***
8 กรกฎาคม 2546 09:07 น. - comment id 152671
I MISS YOU TOO.... (O_O)..............@@
8 กรกฎาคม 2546 16:51 น. - comment id 152770
คิดถึงด้วยคนคร๊าบ.. ....^_^
21 กรกฎาคม 2546 17:07 น. - comment id 155686
เธอคือคนที่ทำให้ฉันร้องไห้ เธอคือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ เธอคือที่ให้ฉันได้พักพิงใจ เธอคือดวงใจของฉันตลอดมา.......... มอบให้พี่แอ็ปเปิ้ล...คิดถึงไม่เคยเจือจาง
21 กรกฎาคม 2546 17:11 น. - comment id 155687
เธอคือคนที่ทำให้ฉันร้องไห้ เธอคือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ เธอคือที่ให้ฉันได้พักพิงใจ เธอคือดวงใจของฉันตลอดมา.......... มอบให้พี่แอ็ปเปิ้ล...คิดถึงไม่เคยเจือจาง
22 กรกฎาคม 2546 18:19 น. - comment id 155963
...ฉันอยากบอกกับทุกคนว่า มันนี้ฉันเหว่ว้าวุ่นวายใจ เพียงเพราะไม่อาจเข้าใจตัวเองได้ ว่าเป็นโรคอะไรตรวจไม่เจอ ....ฉันอยากบอกทุกคนว่า วันนี้ฉันเบื่อจริงเลยหนาน่าสับสน วันนี้ฉันมีใจเปลี่ยวเหงาน่าวกวน ไม่อยากให้ใครใครมาสนใจในตัวเรา
22 สิงหาคม 2546 12:45 น. - comment id 161906
ฉันอยากบอกกับเธอว่า แม้เธอจะเหงาเหว่ว้าสักแค่ไหน อาจมองไม่เห็นใครอยู่ข้างกาย ฉันเองไม่ได้คอยอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ยังส่งกำลังใจให้เธอ ไปหาหมอก็คงตรวจไม่พบ โรคนี้ไม่อาจหายและจบลงได้ สิ่งสำคัญคือปลดปล่อยความไม่สบายใจ รู้ไหม...ว่าห่วงใยเธอเหลือเกิน อย่าห้ามไม่ให้ใครมาสนใจ อย่างน้อยฉันคนหนึ่งยังห่วงใยเธอไม่เปลี่ยนผัน อย่าเพิ่งน้อยใจหากไม่มีใครอยู่ข้างกัน อีกไม่นานก็คงมีวันที่เหงา....วันของเธอ คิดถึงนะ....