หนาวเนื้อ......ห่มเนื้อ
burst
ห่มผ้านวมบวมหนาใครว่าอุ่น
ไม่ได้ครึ่งกอดคุณมันอุ่นกว่า
มีผ้าไหมผ้าสไบหรือแพรวา
ผ้ากระสอบผ้าดิบหนาใช่ว่าดี
นั่งผิงไฟหวังไออุ่นพอคลายหนาว
ยังเยือกเย็นรวดร้าวหนาวเพียงนี้
ชั่วข้ามคืนนอนหนาวเช้าพอดี
หลับไม่ลงด้วยผมนี้อยู่เดียวดาย
ยามคุณหนาวผมก็เฝ้าประคองกอด
เหมือนไฟช็อตยามผมกอดกับุคณไว้
ผมก็อุ่นคุณก็อุ่นทั้งกายใจ
นึกถึงคราวนั้นไว้อุ่นใจจัง
แต่....วันนี้คุณไปอยู่ที่ไหน
ได้แต่นอนหนาวใจไร้ความหวัง
ยามหนาวเนื้อไร้เนื้อห่มเพียงลำพัง
ถึงวันนี้ผมก็ยัง....นอนคนเดียว
ฮือ.....หนาวจังเยย.....กอดหน่อยสิกั๊บ