อารมณ์..อันอ่อนไหว กับหัวใจ..ที่ขื่นขม น้ำตา..จากอกตรม ต้องระทม..เพราะปักใจ คือความ..เสน่หา จะเลิกรา..ก็ไม่ได้ กับวันวาน..ที่ผ่านไป วาดหวังไว้..ให้หวนมา ทั้งรัก..ทั้งลุ่มหลง ลืมไม่ลง..คงโหยหา คำนึงถึง..ทุกเวลา ยังติดตา..ยังตรึงใจ วันนี้..ไม่มีเขา มีเพียงเรา..เฝ้าโหยไห้ ความหลัง..ยังฝังใน ใจหนอใจ..ไยไม่ลืม ..........................
5 กรกฎาคม 2546 15:07 น. - comment id 151894
ไหวไหว ใจหวามหวาม เย็นเยียบยามขาดเยื่อใย เธอทิ้งแทบท้อใจ รักเกินไปไม่อาจลืม แง้วๆๆ มาให้กำลังใจหลานสาว ~^_^~
5 กรกฎาคม 2546 15:17 น. - comment id 151899
ประมาณว่าอารมณ์ตอนนี้เหมือนกันเลยอ่ะ อ่านแล้วซึ้งกินใจดีจ่ะ น้องแก้วก็ ...ใจหนอใจ ไยไม่ลืม
5 กรกฎาคม 2546 20:26 น. - comment id 151959
อยากลืมกลับจำอยากจำกลับลืม นะค่ะ
5 กรกฎาคม 2546 21:52 น. - comment id 151985
มุ่งหน้าเดินมาแล้วอย่าหันกลับอีกเลย
6 กรกฎาคม 2546 06:32 น. - comment id 152089
ความรู้สึกบางอย่างก็ยากจะลืม กับคนที่เคยปลื้มยิ่งลืมได้ยาก ได้แต่เก็บแต่สิ่งดีดีเมื่อต้องจาก ลบเลือนได้ยากเมื่อจากกัน แต่ทุกครั้งที่ยังหวนนึกถึง ดื่มด่ำกับความลึกซึ้งแม้เพียงฝัน ยังคงมีภาพเงาของกันและกัน แม้เลือนลางแค่ในฝัน....ก็สุขใจ
6 กรกฎาคม 2546 12:55 น. - comment id 152163
มาให้กำลังใจคับ
6 กรกฎาคม 2546 15:13 น. - comment id 152207
เก็บซ่อนลึก..ไว้.. กับใจ.. ร้าวราน.. เก็บความหอมหวาน.. ไว้นาน.. เป็นนิรันดร์.. ...เรน..แจม นะคะ..
8 กรกฎาคม 2546 08:19 น. - comment id 152665
วานนี้ ............ยังมีเขา หน้าตาเจ้า.....เบิกบานชื่น วันนี้..............เขาเป็นอื่น เจ้าขมขื่น.......เฝ้าโหยให้ พรุ่งนี้............ยังมีเจ้า หาตัวเลือก....เข้ามาใหม่ ความเจ็บ.....ความช้ำใจ ลืมให้ได้......หาใครสักคน