ชันเข่าหลบหน้าตรงมุมห้อง ไม่อยากให้....หน้าไหนมอง....มาตรงนี้ เอาหัวเข่าปาดน้ำตามาหลายที สะอึกสะอื้นในคืนที่อยู่ลำพัง ต้องปิดไฟเอาแสงพระจันทร์ส่อง ในกระจกเห็นหน้าหมองตรองความหลัง มันทั้งเจ็บทั้งสะใจพอหรือยัง เห็นตัวเองยังนั่งหลบสายตา ในทีวียังเปิดเหลียวไปดู เห็นภาพข่าวยิ่งอดสูอยากเมินหน้า ช่วงวงเวียนชีวิต....ขีดชะตา เด็กหกขวบเลี้ยงมารดาผู้พิการ แสนรันทดชีวิตเจ้า....เขาขีดให้ ต้องลำบากใจกายน่าสงสาร ยังอุตส่าห์ดิ้นรนไม่ขอทาน หนักสู้เอาทำงานเลี้ยงแม่ตน หันมามองที่ตัวเรา.......... ใยยังต้องมาเศร้า....มาสับสน ยังมีใครลำบากอีกหลายคน เขายังอดยังทนสู้ต่อไป นี่มีทั้งพ่อแม่...และคนอื่น ที่ยังอยากหยิบยื่นช่วยเหลือได้ ยังจะคิดหลบหน้า...ฆ่าตัวตาย อนาถหนอ...แพ้เด็กชายตาดำดำ ลุกขึ้นเดินเปิดไฟเปิดหน้าต่าง เห็นแล้วแสงสว่างกลางคืนค่ำ ในชีวิต...ยังต้องคิด....ยังต้องทำ แล้วจะมัวชอกช้ำเพื่ออะไร มีแสงจันทร์สีนวลทอแสงงาม รอตะวันขึ้นยามเมื่อฟ้าใหม่ และพรุ่งนี้...เป็นวันเริ่ม....วันเติมใจ ที่จะพร้อมก้าวต่อไป....อย่างทรนง
3 กรกฎาคม 2546 14:29 น. - comment id 151296
มีอีกหลายคนที่แย่กว่าเรานะครับ บางทีคนเงินเดือนหลายๆหมื่นที่คิดฆ่าตัวตายน่ะ น่าจะหัดมาดูรายการแบบนี้มั่ง
3 กรกฎาคม 2546 15:07 น. - comment id 151300
รายการนี้เป็นรายการที่ดีมาก ผู้หญิงไร้เงาเองก็อยากฝากบอกคนสิ้นหวัง ชีวิตยังต้องดิ้นทุกชีวินยังมีกรรม ซึ่งก็เกิดจากการกระทำจะน้อมนำซึ่งกรรมเรา ฉะนั้นเกิดมาอย่าได้ท้อ อย่ามัวงอขอใครเขา เมื่อมีชีวิตจึงลิขิตขีดเขียนเอา เพื่อให้ได้สิ่งใดเหล่าที่เราต้องการ ***ขอฝากถึงเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยนะค่ะ หากล้มจงลุกขึ้น ขอให้รู้ว่ายังมีคนที่แย่กว่าเราอีกเยอะเลย ฉะนั้นขอให้ลุกขึ้นหากคุณยังมีกำลังนะค่ะ และขอยอมรับฝีมือการแต่งกลอนของคุณด้วยค่ะแต่งเก่งมาก ชื่นชมค่ะ***
4 กรกฎาคม 2546 07:17 น. - comment id 151464
ไพเราะ..จัง.. ...เรน ขอเป็น กำลังใจ.. ให้กับใคร..คนนั้น.. ..ขอเธอ ก้าวสู่ฝัน.. ..วันนั้น... ที่เธอ..อยากได้... ..เรน..ขออนุญาต..แจม นะคะ..
5 กรกฎาคม 2546 20:27 น. - comment id 151960
เป็นกำลังใจดีจังเลย ชอบมากครับ ชีวิตยังไม่สิ้นหวัง หากเรายังมีลมหายใจอยู่ สู้ต่อไป ไอ้มดแดง......;