ของขวัญจากวันเวลา

อัลมิตรา

  
.....วันเวลาพาร่างเหินห่างหาย 
จากที่หมายคลอคู่อยู่เป็นสอง 
ต้องจำพรากจากลาน้ำตานอง
ฤๅเราสองมีเพียงฝันอันรางเลือน
...เคยภิรมย์ชมชื่นรื่นพฤกษา 
ตาสบตาเอียงอายคล้ายกลบเกลื่อน
ใจต้องใจนัยพร่ำย้ำคำเตือน 
มิต้องเอื้อนออดอ้อนให้อ่อนใจ 
...แล้วก็เลื่อนลอยหายดั่งสายน้ำ 
ใจน้องช้ำเจ็บอยู่พี่รู้ไหม 
ถึงอยู่ห่างต่างแคว้นดินแดนใด 
คิดเมื่อไรยังเพ้อละเมอครวญ
...หรือนี่คือ ของขวัญ..วันเวลา 
แลกน้ำตาที่รำไห้อาลัยหวน
กับชีวิตที่ผ่านเล่ห์คนเรรวน
อยากย้อนทวนลบอดีตซึ่งกรีดใจ
 				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน